Unua koncilio de Niceo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Ili esti de Romo, ne nur de la pli vasta Romio
Neniu resumo de redakto
Linio 31:
|}
 
La unua'''Unua [[Konciliokoncilio de Niceo''' ({{lang-grc|EkumenaΠρώτη KoncilioΣῠ́νοδος τῆς Νῑκαίᾱς|t=''Prṓtē Súnodos tē̂s Nīkaíās''}}, {{lang-la|Concilium Nīcaenum prīmum}}) estas kristana [[koncilio]], estis celebritaokazina en la [[jaro]] [[325]] en [[Niceo]] (nuntempe [[İznik]]), urbo en nuna [[Turkio]] kaj kunvokita de la romia imperiestro [[Konstantino la 1-a]], sub konsilo de la episkopo Sankta [[Ozio de Kordovo]].
 
== Historia kunteksto ==
 
La celo de Konstantino estis la daŭra unuiĝo de la [[Romia Imperio]], en grava risko je dividiĝo, unuigante la diversajn religiajn frakciojn kiu en tiu momento konfrontiĝis pro diversaj kredoj kaj doktrinoj de diversaj influigaj episkopoj el diversaj provincoj de la imperio. En tiu epoko ekzistis tri kristologiaj doktrinoj en la [[4-a jarcento]], kiu temis pri la rilatoj kaj naturo de la [[Jesuo Kristo|Filo]] respekte al la [[Javeo|Patro]]:
 
:* La unua kaj plej konata estis [[Arianismo]], de la elstara episkopo de Aleksandrio ([[Ario]]) kaj de [[Eŭsebio de Nikomedio]], kiu arde subtenis la ideon ke la Filo, kiu enkarniĝis en [[Jesuo Kristo|Jesuo de Nazareto]], estis la unusola Filo de Dio kaj pro tio Li havis komencon estinte la unua kreitaĵo, kaj konsekvence, li ne estis kun-eterna kun sia Patro, kiel defendis la protektita episkopo de la reĝino [[Zenobia]], [[Paŭlo de Samozato]].
 
:* La dua [[doktrino]], kontraŭa al la antaŭa, defendis la egalecon de la Filo kaj la Patro, ambaŭ la sama Dio ĉar ambaŭ havis la saman substancon (ομοουσιος {{lang- grc|ὁμοούσιος|t=''homoousioshomooúsios''}}), tio estas, kunsubstanco. La episkopo [[Aleksandro de Aleksandrio]] kaj lia sukceda [[diakono]], [[Atanazio]], defendis ĉi tiun vidpunkton.
 
:* Poste disvolviĝis la tria, kiu estis inter la du antaŭaj, kaj kies sekvantoj estas ĝenerale konataj kiel ''duonarianoj''. [[Bazilio de Anciro]] estis unu el la ĉefaj reprezentantoj. La duonarianoj kredis ke la Filo estis el simila substanco de la [[Patro]] (ομοιουσιος {{lang- grc|ὁμοιούσιος|t=''homoiousioshomoioúsios''}}), sed ne egale al la Patro.
 
Post la venko de la grupo kiu defendis la kunsubstanco, [[Ario]] estis konsiderata herezulo, pro lia neado akcepti la finan decidon de la Koncilion, kaj ekskomuniita kune kun aliaj du episkopoj.
 
== La Koncilio ==
[[Dosiero:Nicaea icon.jpg|thumb|210px|Alegoria bildo pri la [[unuaUnua koncilio de Niceo]], kun teksto de la Kredokonfeso kiel redaktita ne en Niceo (325) sed en la [[unua koncilio de Konstantinopolo]] (381) kaj krome ŝanĝinte la unuan vorton de πιστεύομεν (ni kredas) al πιστεύω (mi kredas), kiel en la liturgio.]]
Al la Koncilio ĉeestis pli ol tricent [[episkopo]]j. La [[Imperiestro]] elektis al [[Ozio de Kordovo]], kiu oficiale reprezentis lin, kaj la [[Papo]] [[Silvestro la 1-a]] sendis por reprezenti sin du romajn sacerdotojn, Viktoron kaj Vicention. Preskaŭ ĉiuj konciliaj pastroj kondamnis la doktrinon de [[Arianismo|Ario]], kiu subtenis ke la Filo estis kreitaĵo de Dio. Tamen, la duonarianoj, kiuj estis la plimulto en la Koncilio, oponiĝis al la [[vorto]] ομοουσιος (el sama substanco), proponita de Atanazio, ĉar li sugestis ke la Patro kaj la Filo estis la samo.