Doĝo-palaco: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e ŝablono
Neniu resumo de redakto
Linio 18:
| regiono-ISO = IT-VE
}}
'''Doĝo-palaco''', aŭ ''Duka Palaco'' ({{lang-it|Palazzo Ducale}}), antaŭe estis nomata '{{lang|it|'Palazzo Dogale''}}' ĉar ĝi) estis oficiala loĝejo de la elektita gvidanto de la [[Venecia respubliko]], la [[Doĝo]]. Tiu ĉi konstruaĵo estas unu el la simboloj de la urbo [[Venecio]] kaj ĉefverko de venecia gotiko, kiu staras en la monumenta areo de [[Placo Sankta Marko]], en la sesona kvartalo Sankta Marko, inter la homonima Placeto Sankta Marko kaj moleo de Palazzo Ducale, apud la Baziliko de Sankta Marko.
 
Distingita de stilo kiu, inspirita de [[bizanca arkitekturo]] kaj de la Oriento, bone ekzempligas la intensecon de la komercaj kaj kulturaj rilatoj inter la Serenissima kaj aliaj eŭropaj ŝtatoj, ĝia beleco baziĝas sur ruza paradokso. estetika kaj fizika, ligita al la fakto, ke la peza ŝvelaĵo de la ĉefa korpo estas subtenata de ŝajne sveltaj inkrustitaj kolonoj. La internoj, nun parte senigitaj de la verkoj, kiuj iam ornamis ilin, konservas ankoraŭ grandan artan galerion, kiu enhavas verkojn de la plej famaj veneciaj majstroj, inkluzive de [[Tintoretto | Jacopo]] kaj [[Domenico Robusti | Domenico Tintoretto ]], [[Tiziano | Tiziano Vecellio]], [[Francesco Bassano]], [[Paolo Veronese]], [[Giambattista Zelotti]], [[Jacopo Palma il Giovane]], [[Andrea Vicentino]] kaj [[Antonio Vassilacchi]].
Incendio neniigis freskojn de Il Pisanello, pentraĵojn de la Bellini-familio kaj Tiziano. Por anstataŭi tiujn valoraĵojn, oni petis pentri Tintoretto kaj Paolo Veronese, kies pentraĵoj ankoraŭ hodiaŭ estas alrigardeblaj.
 
Antikva sidejo de la Doĝo kaj de la [[Respubliko de Venecio]], fondita en la jaro 814, plurfoje trafita de brulegoj kaj rekonstruigita, post la aneksioaneksado de VenetioVenecio al Reĝolando de Italio ĝi iĝis urba muzeo, en 2012 visitita de 1&nbsp;319&nbsp;527 persone.<ref>Annuario turismo 2012 - Comune di Venezia - Assessorato al Turismo.</ref>
 
Oni konstruis la unuan palacon en [[814]], sed ĝi bruliĝis en [[976]]. ĝiĜi rekonstruiĝisestis rekonstruita, sed nova incendio damaĝis ĝin. La hodiaŭa formo komencis formiĝi en komenco de la [[14-a jarcento]]. Oni plilarĝigis en 1424 la venecian gotikstilan palacon kaj la du flugilojn, rigardantajn al la ŝtuparoj (moleo) kaj al la placeto de Sankta Marko (''Piazzetta San Marco'').
Antikva sidejo de la Doĝo kaj de la [[Respubliko de Venecio]], fondita en la jaro 814, plurfoje trafita de brulegoj kaj rekonstruigita, post la aneksio de Venetio al Reĝolando de Italio ĝi iĝis urba muzeo, en 2012 visitita de 1&nbsp;319&nbsp;527 persone.<ref>Annuario turismo 2012 - Comune di Venezia - Assessorato al Turismo.</ref>
 
La ''Porta della Carta'' kaj la ĉefenirejo estis konstruitakonstruitaj laŭ planoj de Giovanni kaj Bartolomeo Bon (Buon) (ekde [[1438]]). Pro la oftaj incendiojbruloj en la konstruaĵo necesigisnecesis rekonstruo de partoj.
Oni konstruis la unuan palacon en [[814]], sed ĝi bruliĝis en [[976]]. ĝi rekonstruiĝis, sed nova incendio damaĝis ĝin. La hodiaŭa formo komencis formiĝi en komenco de la [[14-a jarcento]]. Oni plilarĝigis en 1424 la venecian gotikstilan palacon kaj la du flugilojn, rigardantajn al la ŝtuparoj (moleo) kaj al la placeto de Sankta Marko (''Piazzetta San Marco'').
 
La Porta della Carta kaj la ĉefenirejo estis konstruita laŭ planoj de Giovanni kaj Bartolomeo Bon (Buon) (ekde [[1438]]). Pro la oftaj incendioj en la konstruaĵo necesigis rekonstruo de partoj.
== Vidu ankaŭ ==
* [http://www.museiciviciveneziani.it/frame.asp?musid=8&sezione=musei Venice Doge's Palace - Oficiala retejo]
* [[Ponto de la suspiroj]]
* [http://tuto.ru/interest/ Palazzo Ducale]
 
== Notoj kaj fontoj ==
{{referencoj}}
 
[[Kategorio:Palacoj en Italio]]