Elsa Salovaara: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
{{Informkesto homo
| nomo dosiero =Elsa Salovaara.jpg
|nacieco dosiero = =[[finno]]
| esperantistiĝis en = [[1946]]
| priskribo =
}}
| pseŭdonomo =
'''Elsa (Eija) SALOVAARA''' (naskiĝis la [[24-an de aŭgusto]] [[1920]] en [[Oulu]] -, mortis la [[28-an de decembro]] [[2004]]) en [[Helsinko]]) estis [[Finnlando|finna]] esperantistino, kaj aŭtoro de [[Aŭtoroj de originala esperantlingva literaturo|aŭtorino de originala esperantlingva literaturo en Esperanto]].
| dato de naskiĝo = [[24-an de aŭgusto]] [[1920]]
| loko de naskiĝo = {{Flago|Finnlando}} [[Oulu]], [[Finnlando]]
| nacieco = [[finnoj|finnino]]
| tradukis =
| dato de morto = [[28-an de decembro]] [[2004]]
| loko de morto = {{Flago|Finnlando}} [[Helsinko]], [[Finnlando]]
| verkis = ''[[Kie Boacoj Vagadas]]''
| aliaj aktivaĵoj =
| akademiano =
| denaska esperantisto =
| esperantistiĝis en = [[1946]]
}}
'''Elsa (Eija) SALOVAARA''' (naskiĝis la [[24-an de aŭgusto]] [[1920]] en [[Oulu]] - mortis la [[28-an de decembro]] [[2004]]) en [[Helsinko]]) estis finna esperantistino, [[Aŭtoroj de originala esperantlingva literaturo|aŭtorino de originala literaturo en Esperanto]].
 
Infanaĝon ĝis abiturientiĝo en [[1939]] ŝi pasigis en Oulu, poste ŝi daŭrigis studadon de lingvoj en la universitato de [[Helsinko]]. Ŝiaj studotemoj estis la germana, sedangla bedaŭrindekaj franca lingvoj kune kun iuj literaturaj fakoj. Sed jam monaton poste en oktobro de tiu jaro la universitato estis fermita. Helsinko estis evakuita, la studentoj devis reveni hejmen, ĉar komenciĝis la [[dua mondmilito]]. En la milito pereis ŝia amiko en la [[batalo deĉe Raate en SuomuosalmiSuomussalmi]], januare 1940.
 
Kiam la milito finiĝis, ŝi laboris en aerkontrola centro, en milita malsanulejo, poste en urba kaj ŝtata oficejoj. Samtempe ŝi vivis kun sia patrino ĝis [[1964]], kiam ili transloĝiĝis al [[Helsinko]] por flegi paralizitan fraton. La frato mortis en [[1966]], la patrino en [[1985]]. Salovaara laboris kiel kasistino de firmao „Kela“ kaj pensiiĝis tie en [[1983]].
Eija laboris kiel kasistino de firmao „Kela“ kaj pensiiĝis tie en [[1983]].
 
En [[1946]] ŝi lernis Esperanton per leterkurso de d-ro [[Vilho Suonio Setälä|Setälä]] kaj jam sekvajare korespondis kun esperantistoj de diversaj landoj. En la komenco de la 1950-aj jaroj ŝi multe vojaĝis tra Eŭropo, post la morto de sia patro ŝi rompis la vojaĝojn kaj rekomencis ilin en la 1970-aj jaroj.
 
En [[1964]] aperis libro „Sub la signo de la verda stelo“, en kiu 19 esperantistoj el diversaj landoj rakontas mallongajn rakontojn. Inter ili estis ankaŭ ŝia rakonto „Epizodo el la Kvara Mondo“.
 
Post tri jaroj sekvis ŝia memstara libro pri [[sameoj]], iliaj kutimoj, superstiĉoj kaj mistiko „Kie boacoj vagadas“ - la libro fariĝis jam klasikaĵo de la originala Esperanto-literaturo.
 
== Verkoj ==
* ''Epizodo el la Kvara Mondo'' (En: ''[[Sub la Signo de la Verda Stelo]]'', 1964).
* ''[[Kie Boacoj Vagadas]]'' (1967; 2-a eld. 1994)
 
== Eksteraj ligiloj ==
* [http://esperanto.net/literaturo/autor/salovaara.html Potreto de la aŭtorino ĉe la retejo de Sten Johansson]
* [http://search.obvsg.at/primo_library/libweb/action/search.do?dscnt=0&scp.scps=scope%3A(ONB_aleph_esperanto)&tab=onb_sondersammlungen&mode=Basic&vl(freeText0)=eija+salovaara&vid=ONB&fn=search Libroj kaj aliaj dokumentoj] de kaj pri Elsa Salovaara en la [http://www.onb.ac.at/sammlungen/plansprachen/eo/index.htm Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo]
 
{{Vivtempo|Salovaara, Elsa}}