Mantiĥoro: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Moldur (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 3:
==Origino==
La mito mantiĥora estis de origino [[Persa Imperio|Persia]], kie ĝia nomo signifis "manĝanto de homoj", el frua Meza Persia lingvo ''martya'' "homo" kaj ''xwar-'' "manĝi"; eble la greka nomo estis origine ''martichoras''. La pli konata formo ''mantichora'' devenas el [[Latina lingvo]] kaj estas prenita tien de la [[Greka lingvo|greka]] ''mantikhoras'', formo erara de la origina vorto fare de [[Plinio la pli maljuna|Plinio]]. Ĝi eniĝis [[folkloro]]n [[Eŭropo|Eŭropan]] unue per rimarkigo de [[Ktesio]], greka kuracisto de la kortumo de reĝo [[
Plinio la pli maljuna ne partoprenis la skeptikecon de Paŭsanio, kiu pensis ke la mantiĥoro estis elpensaĵo bazata en Indiaj [[tigro]]j kaj inspirita de timo de ili. Plinion postiris [[Aristotelo]] enkludante la ''martichoras'' (misskribita kiel ''manticorus'' kiu do tiamaniere penetris la eŭropajn lingvojn) en la priskribojn de animaloj en lia ''Naturalis Historia'' ("''Historio Natura''"). La libro de Plinio estis grande ĝuata kaj kredata dum la Mezepoko Eŭropa.
| |||