Karateo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 4:
 
== Historio ==
En Japanio karateo venis el Okinavo en la fino de la [[19a jarcento]]. Okinavo estis la centro de sendependa regno Ruku, kiu havis komercajn rilatojn kun Ĉinio kaj Japanio. Karateo jam ekzistis tie, bazita sur kelkaj stiloj de la ĉinaj luktartoj, aŭ Vu Ŝu, kaj malplikvante sur aliaj fakoj devenaj de [[Sudorienta Azio]], kiel [[Tajlando]], [[Filipinoj]] kaj [[Indonezio]]. YaJam, en ella siglo[[20a XXjarcento]] estetiu estilobatalarto marcialestis fuetre influenciadoinfluita endekomence unper principiokelkaj por varios conceptos técnicoteknik-taktikaj tácticoskaj yfilozofaj filosóficoskonceptoj procedentesdevenaj de algunaskelkaj de lasla artesmodernaj marcialesjapanaj japonesas modernasbatalartoj, comokiel la jenaj: el [[kendo ]], el Yudo[[ĵudo]], ykaj eventualmentefinfine el Aikido[[aikido]]. En un principio, ElDekomence "Te" siendoestis ella artearto antecesorantaŭa al karatela modernomoderna surgiókarateo kiu aperis de la necesidadnecesoj de losla guerrerosnobelaj noblesmilitistoj de la islainsulo (losnome pechin''peĉin'') depor protegerprotekti alla últimolastan reyreĝon de OkinawaOkinavo, nome Sho Tai, ykaj asi sí mismosmem de loskelkaj variostroigoj abusosfifaritaj perpetradosde por los guerrerosla con armadurakirasmilitistoj (losnome samurái[[samurajo]]j), quieneskiuj hacíanformis parteparton de losla invasoresjapanaj japonesesinvadantoj pertenecientesapartenantaj al clanla klano SatsumaSacuma, en ella siglo[[17a XVIIjarcento]]. PocoIom apost pocoiom, el "Te" fueestis desarrolladodisvolvigita en ella reinotuta regno de RyukyuRjukju, y posteriormentekaj seposte expandióetendiĝis: seĝi enseñóestis sistemáticamenteinstruita sisteme en JapónJapanio después depost la eraepoko Taisho[[Taiŝo]] en ella siglo[[20a XXjarcento]], dondekaj tie ĝi fueestis renombradorenomita comokiel karate-Do, comokiel consecuenciakonsekvenco de losla intercambioskulturaj culturalesinterŝanĝoj entreinter losjapanoj japoneseskaj y los habitantesloĝantoj de lasla islas RyukyuRjukju-insularo. IncorporándoseTiel asíkarateo aeniris en la culturakulturo de lasla artestradiciaj marcialesluktartoj tradicionales delde JapónJapanio o [[Budo]].
 
[[Dosiero:Motobu Choki2.jpg|thumb|upright|Motobu Ĉōki en Naihanĉi-daĉi, unu el la bazaj karateaj sintenoj.]]
El karate-Do de hoy en día se caracteriza fundamentalmente por el empleo de golpes de puño, bloqueos, patadas y golpes de mano abierta, donde las diferentes técnicas reciben varios nombres, según la zona del cuerpo a defender o atacar. Sin embargo el karate, no restringe su repertorio solo a estos, ya que además incluye: varios barridos, algunos lanzamientos y derribos, unas pocas luxaciones articulares; además de golpes a puntos vulnerables, y a puntos nerviosos, en su currículo. En los golpes del karate-Do se unifican la fuerza, la rapidez, la respiración, el equilibrio, la tensión y la relajación al aplicar un correcto giro de cadera y una conexión o sinergia muy precisa de músculos y articulaciones, trasladando una gran parte del peso corporal y del centro de gravedad al impacto. Generalmente, y a diferencia de otras disciplinas, se busca derrotar al adversario mediante un impacto contundente (o unos pocos), preciso y definitivo, buscando ser lo más eficaz posible. A ese concepto se le llama "Ikken hikatsu" o "un golpe, una muerte", de forma semejante a la estocada o al corte de una katana o sable japonés. A este arte marcial se le puede referir como karate o kárate, y a la persona que lo practica se la llama karateka, karateca,1​ karatedoka, o karatedoca, siendo estos dos últimos los que hacen énfasis en que el practicante también se está desarrollando dentro de una filosofía de vida. .