Heinrich Neuhaus: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
+ Victor Eresko (Notoj Isbn 2015)
~riley (diskuto | kontribuoj)
e Forigis redaktojn de 2001:861:4981:4510:CCE0:6AEA:98DE:2EF4 (diskuto); restarigis al la lasta versio de RG72
Etikedo: Amasmalfaro
Linio 2:
'''Heinrich Gustavoviĉ Neuhaus''' ({{lang-ru|Генрих Густавович Нейгауз}}, Genrikh Gustavovič Nejgauz; 12a de Aprilo [malnovkalendare 31a de Marto] 1888 – 10a de Oktobro 1964) estis rusa pianisto kaj pedagogo germandevena. Li instruis en la [[Moskva Ĉajkovskij Konservatorio|Moskva Konservatorio]] el [[1922]] al [[1964]]. Li iĝis [[Popola artisto de Sovetunio|Popola Artisto]] de [[Rusia Soveta Federacia Socialisma Respubliko|RSFSR]] en 1956. Lia pedagogia libro ''La arto pianoludadi'' (1958) estas konsiderata kiel unu el la plej aŭtoritata kaj plej amplekse uzataj siakadre. En 1941, pro la alprosimiĝo de germanoj dum la [[Dua Mondmilito]], li estis enprizonigita dum ok monatoj pro akuzo de spionado, sed estis liberigita danke al demarŝoj fare de [[Dmitrij Ŝostakoviĉ]], Emil Gilels kaj aliaj.
 
Inter liaj multaj lernantoj enkalkuleblas ekzemple Sviatoslav Richter, Tiĥon Ĥrennikov, Victor Eresko<ref>''88 notes pour piano solo'', [[Jean-Pierre Thiollet]], Neva Editions, 2015, p.348. ISBN 978-2-3505-5192-0</ref> , Emil Gilels kaj aliaj.
 
== Notoj ==
{{referencoj}}
 
 
 
{{Bibliotekoj}}