Germana lingvo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 109:
[[Dosiero:Abrogans 1stpage.jpg|eta|Komenco de Abrogans-kodekso.]]
''[[Abrogans]]'', pli ĝuste ''Codex Abrogans'' (klostra biblioteko de [[monaĥejo Sankt-Galo]], [[kodekso]] 911), estas [[latina lingvo|latina]]- [[Malnovaltgermana lingvo|malnovaltgermana]] glosaro, kies konservita kopio en Sankt-Galo estas rigardita kiel la plej malnova konservita libro en la germana lingvo. Historiajn demandojn starigas ankau la etimologioj inter kiuj brilis, por la germana lingvo, ekz. [[Ernst Wasserzieher]] populariginte sciencojn prie.
 
Historie, la epoko kiam lingvo eknormiĝas estas majloŝtona por ĝia uzo kiel [[oficiala lingvo]]. Antaŭ la [[15-a jarcento]] ĉiu regiono uzis preskaŭ nur sian regionan varion. En la nordo de la aktuala Germanio ĝis la [[17-a jarcento]] la prestiĝa lingvo estis la malsupra germana (nome grupo de frataj varioj kiuj formis la malsupran germanan kiu estas la bazo de la nuna [[norma lingvo]]). Jam ekde la 15-a kaj la 16-a jarcentoj la oficialaj dokumentoj ne plu estas redaktata hegemonie en [[latino]] kaj ekaperis en la regiono kiun nun okupas la centrorienta germana klopodo uzi germanan kiu reprezentu intermezon inter regionaj varioj. Estis tiam kiam ekformiĝis interkonsento inter aŭtoritatoj kaj parolantoj por determini kiel la lingvo estos kaj verkita kaj parolata, kvankam tio ne malhelpis la ekzistadon de regionaj varioj. El tiu interkonsento, la norma lingvo ekestis konsiderata kiel prestiĝa variaĵo, kaj oni faris decidojn por reguligi la manieron laŭ kiu oni instruos ĝin kiel ĉefa vehikla lingvo en la instrusistemo, same kiel dua lingvo aŭ fremda lingvo. La juraj skribaĵĵoj en centrorienta germana kaj la [[Biblio de Lutero]] (1522-34) estis la elirejo por la formigo de la moderna germana norma lingvo.<ref> J. A. Hawkins, 2009 </ref> Tiukadre oni diris la jenon:
 
==Klasigo==