Vajmara klasikismo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 4:
 
La termino nur kreiĝis dum al 19-a jarcento, post kiam ĉiuj kvar verkistoj jam mortis: neniu el la kvar venintus al la ideo nomi sin mem "klasikulo". Sed pro tio ke samtempe proksimume inter [[1770]] kaj [[1830]] en tuta Eŭropo furoris la stilo de [[klasikismo]], la kopiado de la klasikaj stiloj de [[antikva Grekio]] kaj la [[Romio|Romia Regno]], aparte farado de statuoj, pentraĵoj kaj arkitekturo de antikvaj temploj, kaj paralele al tiu ankaŭ en la germanlingva literaturo remalkovriĝis, novtradukiĝis kaj rerakontiĝis la [[dramo]]j, [[tragedio]]j kaj [[epopeo]]j de la helena kaj romia civilizoj (aparte intense per Goethe), la literaturaj kritikistoj sentis ke el vidpunkto de estontaj generacioj bone taŭgus nomi la literaturon tiam kreitan en Vajmaro nova "klasika epoko".
 
==Partoprenantoj=
* [[Carl Friedrich Ernst Frommann]]
 
{{ĝermo|literaturo}}