Mito de Er: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Osteologia movis paĝon Mito de ER al Mito de Er: “Er” estas propra nomo, ne akronimo nek mallongigo
eNeniu resumo de redakto
Linio 3:
Tiu mito povas esti konsiderita unu el la plej gravaj, se ne la plej grava, de la [[Eskatologio|eskatologiaj]] mitoj de la platonaj dialogoj. Ĝiaj enhavoj estas inspiritaj siavice, kaj grandparte, el la [[Orfeismo|orfeaj]] kaj [[Pitagoro|pitagoraj]] mitoj de la [[reenkarniĝo]] (metemppsikozo), sed entenas ankaŭ la deklaracio pri nova etika respondeco kiu influas la postmortan destinon: nocio tiu plejofte fremda en la konceptado pri vivo kaj morto de praa Grekio.
 
La ERaEra mito rakontas pri [[Pamfilio|pamfilia]] milita heroo, mortigita en batalo. Kiam lia korpo, el grundo estis levita kaj metita sur la ŝtiparo laŭ la moroj de lia gento, en la momento de la ekfajriĝo de... “viva korpo”, li revekiĝas el la eterna dormo kaj ekrakontas pri tio kion li vidis en transtombo. Li vidis kvar pasejojn tra kiuj la animoj aliras al la transmondo, du el kiuj estis favoraj kaj du malfavoraj. La piaj animoj eniris "[[Paradizo]]n", la malpiaj ne [[Infero]]n sed lokon vortesprimebla per "[[Purgatorio]]" en kiu la kulpuloj povis ankoraŭ esti pardonitaj. Ilia kondiĉo de "Ne-vivaj" uloj daŭras 1000 jarojn, post kio ili devas, sen antaŭestablita aŭ logika ordo, reenkarniĝi.
 
''Ĉio tio por la aŭtoro signifas ke spite de la hazardeco de la vivo, estas ni la farintoj de nia [[destino]], kaj do ni devas viglege plenumi la saĝan elekton kaj ne fasciniĝi de la briloj de certaj vivmanieroj kiuj lanciĝas tra [[peko]] kaj malfeliĉo.''