Nikolaj Afrikanoviĉ Borovko: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
{{informkesto homo}}
'''Nikolaj Afrikanoviĉ BOROVKO''' ({{lang-ru|Николай Африканович Боровко}}) ([[1863]] en [[Zastavne]] ([[Volina]] gubernio, la [[Rusia imperio]] — [[1913]] en [[Simferopolo]] ([[Krimeo]], la [[Rusia imperio]]) estis unu el la unuaj pioniroj de la [[Esperanto-movado]] en [[Rusio]]. En la Esperanta movado, li uzis la [[pseŭdonimo]]n '''Enbe el [[Odeso]]'''<ref>{{citaĵo el la reto | url=https://books.google.com/books?id=-Z_8CG9g2jIC&pg=PA38 | titolo=Concise Encyclopedia of the Original Literature of Esperanto, 1887-2007 | persona nomo=Geoffrey | familia nomo=Sutton | lingvo=en}}</ref>{{rp|38}}, ŝajne el liaj inicialoj “NB” legataj ruse.
== Vivo ==
Li ricevis militistan [[eduko]]n, sed la aresto kaj [[ekzilo]] en [[Zajsan]] ([[Siberio]]) interrompis lian karieron. Plue li laboris nur kiel privata instruisto kaj ĵurnalisto. Borovko iĝis esperantisto en la ekzilo en la unuaj jaroj de [[Esperanto-movado]] (en [[1889]]). Post la ekzilo, li loĝis en [[Odeso]] kaj tie vigle partoprenis la propagandon de Esperanto.
Li tradukis na ''[[La ŝtona gasto]]'' de [[Puŝkin]] ([[1895]]), kunlaboris en ''[[La Esperantisto]]'' kaj ''[[Lingvo Internacia (gazeto)|Lingvo Internacia]]'' kaj redaktis [[Jarlibro Esperantista|Jarlibron Esperantistan]] ([[Uppsala]], [[1897]]). En 1988 [[Herbert Mayer]], direktoro de [[Esperantomuzeo]] en Vieno retrovis kaj publikigis la novelon (20 paĝan) ''En la Tombo'', redaktitan en la jaro 1892. Tiu novelo estas unu el la plej fruaj prozaj literaturaĵoj en Esperanto. ▼
Laŭ demando de Borovko, [[L. L. Zamenhof|Zamenhof]] skribis al li en [[1895]] (?) [[Letero al Borovko|sian faman leteron]] pri la [[Pra-Esperanto|deveno de Esperanto]]. ▼
En [[1895]], edziĝinte kun la esperantistino [[Antonina Justinovna Borovko-Ĉajkovskaja|Antonina Ĉajkovskaja]], Borovko transloĝiĝis [[Peterburgo]]n kaj tie daŭrigis sian Esperanto-agadon. Post eksiĝo de [[F. Kanaloŝŝy-Lefler]], Borovko estis elektita prezidanto de la Societo ''[[Espero (societo)|Espero]]'' [[1896]]-[[1897]]. En [[1911]]-[[1912]] Borovko energie disputis kontraŭ [[Gaston Moch]] por fonetika skribado de [[propraj nomoj en Esperanto]].
Linio 12 ⟶ 9:
Li estas bopatro de [[Valdemar Langlet]], kiu estis edzo de [[Nina Borovko-Langlet]].
== Verko ==
▲
▲Laŭ demando de Borovko, [[L. L. Zamenhof|Zamenhof]] skribis al li en [[1895]] (?) [[Letero al Borovko|sian faman leteron]] pri la [[Pra-Esperanto|deveno de Esperanto]].
La rakonton "En la tombo" tradukis en la [[ukraina]]n [[Viktor Pajuk]] (Ĉas i Podiji, 2005, n-ro 15).
| |||