Kristanismo kaj antisemitismo: Malsamoj inter versioj

Krome judoj plendas ke papo [[Pio la 12-a]] ne helpis sufiĉe energie por savi la judojn enprizonigitajn kaj envagonaritajn por la ekstemejo de [[Aŭŝvico (koncentreja komplekso)|Aŭsvico]] la nokton de la 16-a de oktobro de [[1943]]. Tamen, katolikaj historiistoj jam prezentis amason da dokumentoj por montri ke la apostola Seĝo faris ĉion eblan por malhelpi la deportadon. Vidu: [[Pio la 12-a kaj Holokaŭsto]].

 

Granda kontribuo, sendube, definitiva, por la superado de [[antisemitismo]] en la katolikaj medioj, lanĉis la teksto de la [[Dua Vatikana koncilio|koncilia]] ''[[Nostra Aetate]]'' en kiu estas asertata kio jam en iuj patroj de la eklezio, nome ke la donoj donitaj de Dio al la hebrea popolo neniam estis revokitaj (4, a-d); ke judoj daŭrigas esti karegaj al Dio, kies donoj kaj la alvoko estas sen pento. Pro tiu kialo (n. 4.h) la hebreojn oni konsideru laŭ pozitiva estimo: fakte “ili ne prezentiĝu kiel reĵetitaj de Dio, ne kiel malbenitaj, kvazaŭ tio fontus el la Sanktaj Skriboj; fine (n. 4, g) la dokumento ekskludas la kolektivan respondecon de Israelo pro la mortigo de Jesuo: nome, nekulpigindas pri la morto de jesuo ĉiuj hebreoj tiamaj kaj neniu hebreo hodiaŭa”.

Se tia estas pensaro de katolikoj, oni esperas ke ĉesus ankaŭ [[kontraŭkristanismo]] en la judaj medioj.