Retoriko (libro): Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
ĝustigetoj
Linio 1:
[[Dosiero:Retoriko.jpg|eta|Frontpaĝo de la dua eldono el 1958]]
'''Retoriko''' estas verko de [[Ivo Lapenna]] eldonita en [[Parizo]] ([[1950]]), dua kaj tria eldonoj en [[Rotterdam]] ([[1958]]. kaj [[1971]]). ('''UDK 792 [[Retoriko]]''')
 
== Konsisto ==
La libro prezentas fundamentojn de la parol-artoparolarto, nomata [[retoriko]], por la esperantista publiko, ĉar preskaŭ ĉiu aktiva esperantisto de tempo al tempo devas fariĝi [[oratoro]]. La lingvaĵo estas klara, eleganta, bone komprenebla.
 
La libro konsistas el du ĉefaj partoj: la unua prezentas la fundamentojn de [[lingvistiko]], ĉar oratoro devas unue ekkoni sian instrumenton, la lingvon,. laLa dua parto poste priskribas la efikan uzadon de tiu instrumento en la parola praktiko, sedkiel ankaŭ en la skriba.
 
La unua parto prezentas ankaŭ teoriojn pri la ekesto de la homa lingvo en la [[praepoko]] kaj klarigas la faktorojn, kiuj disigas la lingvojn aŭ male kunigas ilin, kio okazas samtempe. Ekz. [[latino]] disfalis je latinidaj lingvoj ([[itala]], [[franca]], [[hispana]], [[kataluna]], [[portugala]], [[rumana]]), sed samtempe ĝi lingve unuecigis grandan parton de [[Eŭropo]], kie origine estis parolataj tute malsamaj lingvoj ([[ibera]], [[gaela]], [[slava]]). Per tiuj faktoroj la aŭtoro eksplikas ankaŭ la tendencon de la lingvoj uzi komunan internacian vortostokon, kiu kondukas rekte al formiĝo de internaciaj lingvoj.
 
La dua parto de la libro okupiĝas pri fizikaj, intelektaj kaj moralaj ecoj de la oratoro, pri la intelekta kaj morala nivelo de la aŭskultanta publiko (diference oni prelegas al infanoj, studentoj, laboristoj, sciencistoj), priskribas [[vortofiguro]]jn, [[pensofiguro]]jn kaj unuopajn partojn de klasika prelego, klarigas diferencojn inter paroladoj scienca, eklezia, politika, juĝeja kaj soldata. Fine prezentas konkretajn ekzemplojn (Brutus kaj Antonio laŭ [[Ŝekspiro]], paroladojn de [[L. L. Zamenhof]], [[Edmond Privat]] kaj [[Ivo Lapenna]] mem.
 
==Enhavo de la libro==