Glavo: Malsamoj inter versioj

Dum la teknologio de ŝtalo pliboniĝis, unu-randaj klingarmiloj iĝis popularaj tra tuta Azio. Derivita el la [[China|ĉina]] [[ĝjan]] aŭ el la [[Dao (glavo)|dao]], la [[Koreio|korea]] "hŭandudaedo" estis uzita dum la komenco de la mezepoka [[Tri Antikvaj Regnoj de Koreio|Tri Antikvaj Regnoj]]. La produktado de [[Japanio|japana]] [[taĉi]], antaŭaĵo de la [[katanokatana]], estis registrita ĉirkaŭ la jaro 900 (vidu artikolon [[Japana glavo]]).<ref>Friday, Karl F. (2004). ''Samurai, warfare and the state in early medieval Japan''. Routledge publishing. pp. 79–81., {{ISBN|0-415-32962-0}}

Japanio estis fama pro la glavo kiujn oni forĝis tie en la komenco de la 13a jarcento por la klaso de militist-nobeloj konataj kiel [[samurajo]]j. La tipoj de glavoj uzitaj de samurajoj estis la [[odaĉi]] (longega batalkampa glavo), [[taĉi]] (longa kavaleria glavo), [[katanokatana]] (longa glavo), kaj [[ŭakizaŝi]] (pli mallonga akompana glavo por katano). Japanaj glavoj kiuj estas pli fruaj ol la apero de la samuraja kasto estas la ''curugi'' (rekta du-randa klingo) kaj ''ĉokuto'' (rekta unu-randa klingo).<ref>Jeep, John M. (1998). ''The connoisseur's book of Japanese swords''. Kodansha International publishing. {{ISBN|4-7700-2071-6}}</ref> Japana glavofarado atingis sian pinton de disvolvigo en la 15a kaj 16a jarcentoj, kiam samurajoj pli kaj pli trovis neceson por glavo uzenda en pli deproksimaj bataloj, kio kondukis al la kreado de la moderna [[katanokatana]].<ref>{{cite book |title=The connoisseur's book of Japanese swords |last=Nagayama |first=Kōkan |year=1998 |publisher=Kodansha International |isbn=978-4-7700-2071-0 |pages=59–65 |url=https://books.google.com/books?id=zPyswmGDBFkC&lpg=PP1&pg=PA59#v=onepage |access-date=18 November 2010 |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20160603114919/https://books.google.com/books?id=zPyswmGDBFkC&lpg=PP1&pg=PA59#v=onepage |archive-date=3 June 2016 |df=dmy-all }}</ref>