Kiel registrite je 19:11, 20 feb. 2019 redakti LiMrBot (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Robotoj, Administrantoj 682 745 redaktoj e +Bibliotekoj per AWB ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 08:09, 21 jun. 2020 redakti malfari LiMrBot (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Robotoj, Administrantoj 682 745 redaktoj pli bona ŝablono (Vivtempo), +Projektoj, multaj kosmetikaj ŝanĝoj Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: {{Informkesto nevoĉa muzikisto \| nomo = Louis Vierne \| dosiero = Vierne 1910.JPG \| priskribo de dosiero = \| grandeco de dosiero = \| larĝa dosiero = \| fono = nevoĉa muzikisto \| naskonomo = \| alie nomata = \| kromnomo = \| naskiĝo = [[8-a de oktobro]] [[1870]] \| morto = [[2-an de junio]] [[1937]] \| deveno = \| instrumento = [[orgeno]] \| tipo de voĉo = \| ĝenro = \| profesio = \| aktivaj jaroj = \| eldoninto = \| parencaj temoj = \| ttt = \| nuntempaj membroj = \| antaŭaj membroj = \| signifa instrumento = }} '''Louis Victor Jules VIERNE''' (naskiĝis la [[8-an de oktobro]] [[1870]] en [[Poitiers]], mortis la [[2-an de junio]] [[1937]] en [[Parizo]]) estis [[Francio\|franca]] [[orgenisto]] kaj [[komponisto]]. Linio 31: Louis Vierne naskiĝis preskau blinda. La familio transloĝiĝis en 1873 al Parizo, kie la onklo de Louis, Charles Colin, ekkonis lian muzikan talenton kaj instigis lin eklerni la pianludon. Dumaĝe de sep jaroj Louis atingis sufiĉe da vidpovo, tiel ke li dum la ĉiutaga vivo plejparte povis memstare orientiĝi kaj legi grandliteran skribon. Ekde 1880 Vierne ricevis pianolecionojn ĉe Henri Specht en Parizo. Samjare li unuan fojon aŭskultis [[César Franck]] kiel orgenisto en la Pariza preĝejo Ste. Clotilde. Tiun ĉi ŝlosilan travivaĵon li poste nomis en siaj memoraĵoj „revelacio“. En 1881 Vierne eniĝis la Parizan Instituton por Blinduloj, kie lin instruis Henri Specht (piano) kaj Henri Adam (violono). Ekde 1887 li ricevis orgeninstruon de Louis Lebel kaj, post la morto de Lebel du jarojn poste, de Adolphe Marty. Ekde 1889 Vierne sekvis lecionoj pri fugo ĉe César Franck. Lian studon ĉe la Pariza [[Konservatorio]], kie li jam kiel aŭskultanto vizitintis la orgenklason de Franck, li finis en 1894 ĉe ties posteulo [[Charles-Marie Widor]] kun unua premio por orgenludado kaj improvizado. En 1892 Widor nomumis sian lernanton Vierne kiel anstataŭulo ĉe la Pariza preĝejo [[St. Sulpice]]. Post sia unua premio por orgeno Vierne en 1894 krome fariĝis asistanto de Widor en la orgenklaso ĉe la Pariza Konservatorio. En 1898 Vierne verkis sian unuan orgensimfonion op. 14. Jaron poste li geedziĝis kun la kantistino Arlette Taskin, de kiu li en 1909 divorcis. Linio 151: == Eksteraj ligiloj == {{Projektoj}} * [http://www.netreach.net/~druid/LouisVierne.html Ausführliche Biografie und Werkverzeichnis von Louis Vierne in französischer Sprache] * [http://www.carus-verlag.com/Vierne.html Kritische Gesamtausgabe der Orgelwerke Louis Viernes in 13 Bänden beim Carus-Verlag, Stuttgart (2007-2008)] * [https://www.baerenreiter.com/cgi-bin/baer_V5_my/baerenreiter?op=newuid&ln=de&wrap_html=indexframe.htm Urtext-Ausgabe sämtlicher Orgel- und Klavierwerke Louis Viernes beim Bärenreiter-Verlag, Kassel (2008 ff.)] {{Bibliotekoj}} {{~~DEFAULTSORT:~~Vivtempo\|Vierne, Louis}} [[Kategorio:Komponistoj de la 20-a jarcento]]

Louis Vierne: Malsamoj inter versioj