Mary Cassatt: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Dominik (diskuto | kontribuoj) e - tajperaro |
LiMrBot (diskuto | kontribuoj) esperantigita ŝablono (Dosiero), pli bona ŝablono (Referencoj), Commonscat el Vikidatumoj, esperantigita parametro, pli bona ŝablono (Koord), pli bona ŝablono (Projektoj), formatigo de titoloj, +Informkesto, multaj kosmetikaj ŝanĝoj |
||
Linio 1:
{{Informkesto homo}}
[[
'''Mary Stevenson CASSATT''' (naskiĝis en [[Pittsburgh]], la [[22-an de majo]] [[1844]]; mortis en [[Château de Beaufresne]], la [[14-an de junio]] [[1926]]) estis usona pentristino kaj presartistino.
[[Gustave Geffroy]] priskribis ŝin en 1894 kiel unu el "la tri grandaj sinjorinoj" de Impresionismo, kune kun [[Marie Bracquemond]] kaj [[Berthe Morisot]].<ref name="Geffroy 1894"/>
== Frua vivo ==
[[Dosiero:Young Woman in a Black and Green Bonnet, Looking Down.jpg|
Cassatt naskiĝis en la urbo de Allegheny, Pensilvanio, kiu nun estas parto de [[Pittsburgh (Pensilvanio)]].<ref name="Columbus Museum of Art p.36"/>
▲[[Dosiero:Young Woman in a Black and Green Bonnet, Looking Down.jpg|thumb|left|''Juna Virino Portanta Bluan kaj Verdan Kufon, Rigardanta Malsupren'', 1890, [[Princeton University Art Museum]]]]
<ref name=americanwoman/>
Cassatt kreskiĝis en medio, kiu vidis vojaĝadon kiel nedisigebla parto de edukado; ŝi pasis kvin jarojn en Eŭropo, kaj vizitis multajn el la ĉefurbojn, inter ili Londonon, Parizon, kaj Berlinon.
▲Cassatt naskiĝis en la urbo de Allegheny, Pensilvanio, kiu nun estas parto de [[Pittsburgh (Pensilvanio)]].<ref name="Columbus Museum of Art p.36"/> Ŝi naskiĝis en alta mez-klasa familio:<ref>Pollock, Griselda (1998). "Mary Cassatt: Painter of Women and Children". In Milroy, Elizabeth; Doezema, Marianne. ''Reading American Art''. New Haven. ISBN 978-0-300-07348-5., p. 280</ref> Ŝia patro, Robert Simpson Cassat (pli malfrue Cassatt) estis sukcesa bilmakleristo kaj land-spekulaciisto. Li devenis de la Franca [[Hugenotoj|Hugenoto]] Jacques Cossart, kiu venis al [[Nov-Amsterdamo]] en 1662.
▲<ref name=americanwoman/> Ŝia patrino, Katherine Kelso Johnston, devenis de banka familio. Katherine Cooper, edukita kaj klera, havis profundan influon sur sia filino.<ref>Pollock 1998, pp. 281–82</ref> Pri tio, [[Louisine Havemeyer]], la amiko de Cassatt dum la tuta vivo, verkis en siaj memoraĵoj: "Ĉiu, kiu havis la privilegion koni la patrinon de Marry Cassatt, tuj scius, ke estis de ŝi, kaj nur ŝi, ke [Mary] heredis sian kapablon." <ref name="Havemeyer 1961"/> La prapatra nomo estis Cossart.<ref>Mathews, Nancy Mowll (1998). ''Mary Cassatt: A Life.'' New Haven: Yale University Press. ISBN 978-0-585-36794-1, p.3</ref> Cassatt estis kuzo de artisto [[Robert Henri]].<ref name="Perlman 1991"/> Cassatt estis unu el sep infanoj, el kiuj du mortis dum frua infaneco. Unu frato, [[Alexander Cassatt|Alexander Johnston Cassatt]], poste fariĝis prezidento de la [[Pensilvania Fervojo]]. Ŝia familio transloĝiĝis orienten, unue al [[Lancaster, Pennsylvania]], poste al la [[Filadelfio|Filadelfia]] regiono, kie ŝi komencis siajn lernejajn jarojn je la aĝo de ses jaroj.
Malgraŭ ke ŝia familio konstraŭstaris ŝian profesian artistiĝon, Cassatt komencis studi pentradon ĉe la [[Pensilvania Belarta Akademio]] (Pennsylvania Academy of Fine Arts) ĉe Filadelfio je la frua aĝo de 15 jaroj.<ref>Mathews 1998, p.15</ref> Eble la konstraŭstaro de ŝiaj gepatroj temis pri la eklerno de Cassatt pri feminismaj idealoj, kaj la malkonvencia konduto de kelkaj el la viraj studentoj.
▲Cassatt kreskiĝis en medio, kiu vidis vojaĝadon kiel nedisigebla parto de edukado; ŝi pasis kvin jarojn en Eŭropo, kaj vizitis multajn el la ĉefurbojn, inter ili Londonon, Parizon, kaj Berlinon. Dum ŝia vivo en Eŭropo, ŝi lernis la Germanan kaj Francan lingvojn, kaj spertis siajn unuajn lecionojn pri desegnado kaj muziko.<ref>Mathews 1998, p. 11</ref> Verŝajne ŝi ekkonis la verkojn de la Francaj artistoj [[Jean Auguste Dominique Ingres|Ingres]], [[Eugène Delacroix|Delacroix]], [[Jean-Baptiste Camille Corot|Corot]], kaj [[Gustave Courbet|Courbet]] ĉe la Pariza Monda Ekspozicio de 1855. Ankaŭ en la ekspozicio estis bildoj de [[Edgar Degas|Degas]] kaj [[Camille Pissarro|Pissarro]]. Ambaŭ el ili poste fariĝis ŝiaj kolegoj kaj gvidantoj.<ref>McKown 1972, pp.10–12</ref>
Malpacienca pro la malrapida progreso de la instruado kaj la aroganteco de la viraj studentoj kaj instruistoj, ŝi decidis studi la Malnovajn Mastrojn sengvide.
▲Malgraŭ ke ŝia familio konstraŭstaris ŝian profesian artistiĝon, Cassatt komencis studi pentradon ĉe la [[Pensilvania Belarta Akademio]] (Pennsylvania Academy of Fine Arts) ĉe Filadelfio je la frua aĝo de 15 jaroj.<ref>Mathews 1998, p.15</ref> Eble la konstraŭstaro de ŝiaj gepatroj temis pri la eklerno de Cassatt pri feminismaj idealoj, kaj la malkonvencia konduto de kelkaj el la viraj studentoj. Malgraŭ tio, ke ĉirkaŭ 20 procento el la studentoj estis inaj, la plejparto opiniis, ke arto estis nur socie valora kapablo; malmulte el ili volis, kiel Cassatt, fari el arto siajn karierojn.<ref>Mathews 1994, p.18</ref> Ŝi daŭrigis la studadon de 1861 ĝis 1865, la daŭro de la [[Usona Enlanda Milito]].<ref name="Columbus Museum of Art p.36" /> Inter ŝiaj kunstudentoj estis [[Thomas Eakins]], kiu poste fariĝis la polemika direktoro de la Akademio.
Cassatt decidis ĉesi ŝian studadon (je tiu tempo, neniu diplomo disdoniĝis).
▲Malpacienca pro la malrapida progreso de la instruado kaj la aroganteco de la viraj studentoj kaj instruistoj, ŝi decidis studi la Malnovajn Mastrojn sengvide. Ŝi poste diris, "Estis neniu instruado" ĉe la Akademio. Oni ne permesis, ke inaj studentoj pentru bildojn de vivaj modeloj (ĝis poste) kaj la ĉefa instruado estis precipe desegnado de muldaĵoj.<ref>McKown 1972, p.16</ref>
Ĉar oni ne tiam permesis, ke virinoj enregistriĝu ĉe la [[École des Beaux-Arts]] (Belarta Lernejo), ŝi petis permeson studi private kun instruistoj de la lernejo,<ref>Mathews 1994, p. 31</ref>, kaj akceptiĝis kiel studento de [[Jean-Léon Gérôme]], alte taksita instruisto konata pro sia tre realisma tekniko kaj lia bildigo de ekzotikaj temoj.
[[
▲Cassatt decidis ĉesi ŝian studadon (je tiu tempo, neniu diplomo disdoniĝis). Post kiam ŝi venkis la kontraŭan sintenon de ŝia patro, ŝi transloĝiĝis Parizen en 1866, kun ŝia patrino kaj amikoj de la familio kun ŝi por priatenti ŝian konduton.<ref>Mathews 1994,p. 29</ref>
▲Ĉar oni ne tiam permesis, ke virinoj enregistriĝu ĉe la [[École des Beaux-Arts]] (Belarta Lernejo), ŝi petis permeson studi private kun instruistoj de la lernejo,<ref>Mathews 1994, p. 31</ref>, kaj akceptiĝis kiel studento de [[Jean-Léon Gérôme]], alte taksita instruisto konata pro sia tre realisma tekniko kaj lia bildigo de ekzotikaj temoj. Plurajn monatojn poste, Gérôme ankaŭ akceptis Eakins-on kiel studento.<ref>Mathews 1994, p. 31</ref> Cassatt pliigis sian artistan edukadon kun ĉiutaga kopiado ĉe la [[Louvre]]. Ŝi akiris la bezonatan permesilon, kiu necesis por regi la "kopiistojn", ĝenerale malbone-pagataj virinoj, kiuj ĉiutage plenigis la muzeon poor pentri kopiojn por vendi. La muzeo ankaŭ servis kiel socia renkontiĝejo por francaj viroj kaj usonaj virinaj studentoj, kiel Cassatt, kiun oni ne permesis eniri la kafejojn kie la avangarduloj renkontiĝis. Tiel, artisto kaj amiko [[Elizabeth Jane Gardner]] renkontis kaj geedziĝis kun akademia pentristo [[William-Adolphe Bouguereau]].<ref>Mathews 1994, p. 32</ref>
Malfrue en 1866, ŝi aniĝis en pentrado-klaso instruata de [[Charles Joshua Chaplin|Charles Chaplin]], konata genro-artisto. En 1868, Cassatt ankaŭ studis kun artisto [[Thomas Couture]], kiu ĉefe traktis temojn romaktijan kaj urbajn.<ref>Mathews 1994, p. 54</ref> Dum vojaĝo al la kamparo, la studentoj desegnis laŭ vivo, ĉefe la kamparanojn dum la ĉiutagaj aferoj.
▲[[Image:Mary Cassatt - The Boating Party - Google Art Project.jpg|''The Boating Party'' 1893-94|thumb|right|275px|''La Boato-Festo'' de Mary Cassatt, 1893–94, oleo sur kanvaso, 35½ × 46 in., [[Nacia Galerio de Arto]]]]
La Francaj artaj rondoj estis en proceso de ŝanĝo, dum radikalak artistoj kiel Courbet kaj [[Édouard Manet|Manet]] provis disrompiĝi de akceptata Akademia tradicio, kaj la Impresionismuloj estis en siaj formiĝaj jaroj.
▲Malfrue en 1866, ŝi aniĝis en pentrado-klaso instruata de [[Charles Joshua Chaplin|Charles Chaplin]], konata genro-artisto. En 1868, Cassatt ankaŭ studis kun artisto [[Thomas Couture]], kiu ĉefe traktis temojn romaktijan kaj urbajn.<ref>Mathews 1994, p. 54</ref> Dum vojaĝo al la kamparo, la studentoj desegnis laŭ vivo, ĉefe la kamparanojn dum la ĉiutagaj aferoj. En 1868 unu el ŝiaj pentraĵoj, ''Mandolino-Ludantoi'' unuafoje akceptiĝis de la selekta komitato por la Pariza Salono. Kun [[Elizabeth Jane Gardner]], kies pentraĵo ankaŭ akceptiĝis de la komitato en tiu jaro, Cassatt estis unu el du usonaj virinoj, kies verkoj unuafoje montriĝis ĉe la Salono.<ref name=americanwoman/> ''Mandolino-Ludanto'' estas en la Romantika stilo de [[Jean-Baptiste Camille Corot|Corot]] kaj Couture,<ref>Mathews 1998, p. 47</ref> kaj estas unu el nur du pentraĵoj de la unua jardeko de ŝia kariero, kiu povas hodiaŭ dokumentiĝi<ref>Mathews 1998, p. 54</ref>
Kiam ŝi revenis al Usono malfrue en la somero de 1870, dum la komenco de la [[Francia-Prusia Milito]], Cassatt loĝis kun sia familio en Altoona, Pensilvanio.
▲La Francaj artaj rondoj estis en proceso de ŝanĝo, dum radikalak artistoj kiel Courbet kaj [[Édouard Manet|Manet]] provis disrompiĝi de akceptata Akademia tradicio, kaj la Impresionismuloj estis en siaj formiĝaj jaroj. La amiko de Cassatt, Eliza Haldeman, leterumis hejmen, ke "artistoj lasas la Akademian stilon, kaj ĉiu serĉas novan vojon, konsekvence ĉio nun troviĝas Ĥaosa".<ref>Mathews 1994, p. 32</ref> Cassatt, tamen, daŭre la laboris laŭ la tradicia maniero, kaj submetis verkojn al la Salono dum pli ol dek jaroj, kun pliiĝanta ĉagreno.
▲Kiam ŝi revenis al Usono malfrue en la somero de 1870, dum la komenco de la [[Francia-Prusia Milito]], Cassatt loĝis kun sia familio en Altoona, Pensilvanio. Ŝia patro daŭre kontraŭstaris la elektatan de ŝi profesion. Li pagis por ŝiaj bazaj bezonoj, sed ne por ŝiaj
broŝoj, farboj, kanvaso, ktp.<ref>Mathews 1998, p. 75</ref> Ŝi trovis lokon por du el ŝiaj pentraĵoj ĉe Novjorka galerio, kaj trovis multajn ŝatantojn sed neniun aĉetanton.
Ŝi konsterniĝis pro la manko de pentraĵoj por studi dum ŝi restis ĉe ŝia somera loĝejo.
Cassatt eĉ konsideris forlasi arton, ĉar ŝi volis sendependiĝi.
Cassatt vojaĝis al [[Ĉikago]] por vidi, kion ŝi povus fari tie, sed perdis kelkajn el ŝiaj fruaj pentraĵoj dum la [[Granda Ĉikaga Fajro]] de 1871.<ref>McKown 1972, p.36</ref> Ne longe post tio, ŝiaj verkoj kaptis la atenton de la ĉefepiskopo de Pittsburgh, kiu mendis de ŝi du kopiojn de verkoj de [[Antonio da Correggio|Correggio]] en [[Parmo]], Italio, kaj antaŭpagis ŝin sufiĉan monon por pagi la vojaĝ-kostojn kaj parton el la loĝ-kostoj. Entusiasmiĝite, ŝi skribis, "Ho, kiom avidega mi estas por komenci la laboron, miaj fingroj preskaŭ jukas kaj miaj okuloj larmpleniĝas pro la volo vidi belan bildon denove.
<ref>Mathews 1994, p. 76</ref> Kune kun [[Emily Sartain]], kamerada artisto de alte-respektata familio de Filadelfio, Cassatt ekvojaĝis Eŭropen denove.
== Impresionismo ==
[[
Kelkaj monatoj post ŝia reveno al eŭropo en la aŭtuno de 1871, la eblecoj por Cassatt pliboniĝis.
Post kiam ŝi finis la pentraĵon, komisiitan de la ĉefepiskopo, Cassatt vojaĝis al [[Madrido|Madridon]] kaj [[Sevilo|Sevilon]], kie ŝi pentris grupon da pentraĵoj pri Hispanaj temoj, inkluzive la ''Hispana Dancisto Portante Puncan Matilon'' (1873, en la [[Nacia Muzeo de Usona Arto]], [[Smithsonian Institution]]).
Cassatt vidis, ke verkojn de inaj artistoj ofte malakceptis malestime, se al la artisto mankis amiko aŭ protektanto en la juĝantaro, kaj ŝi ne flirtis kun juĝistoj por gajni favoron.<ref>Mathews 1998, pp. 104–105</ref>
En 1877, ambaŭ el ŝiaj pentraĵoj malakceptiĝis, kaj pro la unua fojo en sep jaroj ŝi prezentis neniun verkon ĉe la Salono.<ref>Mathews 1998, p. 100</ref>
Cassatt admiris Degas-on, kies [[paŝtelo]]j faris ĉe ŝi fortan impresion kiam ŝi trovis ilin ĉe la mntro-fenestro de art-komercisto en 1875. "Mi kutimis iri kaj platigi mian nazon kontraŭ tiu fenestro kaj ensorbi ĉion, kion mi povis, de lia arto," ŝi poste memoris.
<ref>Mathews 1998, p. 114</ref>
[[
En 1877, ŝia patro kaj patrino venis al Parizo por akompani Cassatt-on.
La patro de Cassatt insistis, ke ŝia studio, farboj kaj iloj estu entute pagata el la vendo de ŝiaj pentraĵoj, kiuj estis ankoraŭ malmultaj.
[[
Degas havis konsiderindan influon ĉe Cassatt.
Ŝi fariĝis spertegaj pri la uzo de paŝteloj, kaj finfine kreis multajn el siaj plej gravaj verkoj per ĉi-tiu rimedo.
La Impresionisma ekspozicio de 1879 estis la plej sukcesa ĝis tiam, malgraŭ la malĉeesto de [[Pierre-Auguste Renoir|Renoir]], [[Alfred Sisley|Sisley]], [[Édouard Manet|Manet]] kaj [[Paul Cézanne|Cézanne]], kiuj plian fojon klopodis gajni akcepton ĉe la Salono. Per la klopodoj de
[[Gustave Caillebotte]], kiu organizis kaj finance subtenis la ekspozicion, ka grupo gajnis profiton kaj vendis multajn verkojn, malgraŭ ke la kritikado daŭris sen mildiĝe.
La ''Revue des Deux Mondes (Revuo de la Du Mondoj)'' skribis, "S-ro Degas and S-rino Cassatt
estas, tamen, la nuraj artistoj kiuj distingigas sin ... kaj kiuj oferas iun altiron kaj iun senkulpigon en la aroga ekspozicio de fenestro-ornamo kaj infaneca pentraĉo".<ref>McKown 1972, p. 73</ref>
Cassatt montris sep verkojn, inter ili ''Lydia in a Loge, Wearing a Pearl Necklace, (Woman in a Loge) (Lydia en Loĝio, Portanta Perlan Kolĉenon, (Virino En Loĝio))''. Malgraŭ tio, ke kritikuloj diris, ke la koloj de Cassat estis tro brilaj, kaj ke ŝiaj portretoj estis tro fidelaj por estis flataj al la temoj, ŝiaj verkoj ne kritikegiĝis tiel, kel ka verkoj de [[Claude Monet|Monet]], kies vivkondiĉoj estis la plej malfacilaj el ĉiuj Impresionistoj je tiu tempo.
Cassatt ankaŭ faris plurajn portretojn de familianoj dum tiu periodo, el kiuj ''Portrait of Alexander Cassatt and His Son Robert Kelso (Portreto de Aleksandro Cassatt kaj Lia Filo Robert Kelso)'' (1885) estas unu el la plej alte taksataj. La stilo de Cassatt tiam evoluis, kaj ŝi foriris de Impresionismo al pli simpla, rekta maniero.
== Nova Virino ==
[[
Mary Cassatt portretis la "Novan Virinon" de la 19a jarcento de la vidpunkto de la virino.
== Interrilato kun Edgar Degas ==
[[
Cassatt kaj Degas kunlaboris dum longa tempo.
Ili kunpartis multajn aferojn: ili kunpartis similajn gustojn en arto kaj literaturo, devenis de riĉaj prauloj, studis pentradon en italio, kaj ambaŭ estis sendependemaj, kaj neniam ediziĝis.
La grado de intimeco inter ili estas neeble taksi nun, ĉar neniu letero restas, sed estas neverŝajna, ke ili estis en intima rilato, pro iliaj konservemaj sociaj medioj kaj fortaj moralaj principoj.
<ref>Bullard, p. 14</ref>
Ambaŭ konsideris sin figur-pentristoj, kaj la art-historiisto George Shackleford sugestas, ke ili influiĝis de la alvoko de la art-kritikisto [[Louis Edmond Duranty]] en lia flugfolio ''La Nova Pentrado'' por revivigo de figur-pentrado: "Ni lasu la stiligita homa korpo kiu traktiĝas kiel vazo.
<ref>Duranty 1876</ref><ref>{{Google books|AcdBAQAAQBAJ|title= MoMA Highlights: 350 Works from The Museum of Modern Art, New York|page= 31}}</ref>
[[
Post kiam la gepatroj kaj fratino Lydia de Cassatt kuniĝis kun ŝi en Parizo en 1877, Degass, Cassatt, kaj Lydia ofte videbliĝis ĉe la Louvre, kune studantaj art-verkojn.
Ĉirkaŭ 1884 Degas faris portreton en oleoj de Cassatt, ''Mary Cassatt Seated, Holding Cards (Mary Cassatt Sidanta, Tenanta Kartojn''.
Cassatt kaj Degas kunlaboris plej proksime dum la aŭtuno kaj vintro de 1879-80, dum Cassatt mastrumis sian art-presaĵa tekniko. Degas proprietis malgrandan presilon, kaj dum la tagoj ŝi laboris ĉe lia studio, uzante liajn ilojn kaj presilo, kaj dum la vespero ŝi faris studojn por la gravura plato de la sekva tago.
La fortiriĝo de Degas kolreigis Cassatt-on, kiu laboregis pri la preparo de presaĵo, ''In the Opera Box (En la Loĝio ĉe la Opero)'', en granda eldono de kvindek presaĵoj, sendube destinitaj al la revuo.
<ref>Mathews, p. 149</ref>
Degas klare esprimis siajn opiniojn, same kiel Cassatt.<ref>Mathews p. 149</ref> Ili malkunsentis pri la [[Dreyfus-skandalo]] (frue en ŝia kariero, ŝi faris portreton de la art-kolektanto Moyse Dreyfus, parenco de la prijuĝata leŭtenanto ĉe la centro de la afero).<ref>Mathhews 1994, p. 275</ref><ref>Shackelford, p. 137</ref> Inter la subtenantoj de Dreyfus estis Camille Pissarro, Claude Monet, Paul Signac kaj Mary Cassatt. Inter la kontraŭantoj de Dreyfus estis Edgar Degas, Paul Cézanne, Auguste Rodin kaj Pierre-Auguste Renoir.<<ref>{{
<ref>Shackelford, p. 137</ref><ref>Mathews, pp. 189-90</ref> tamen ili daŭre vizitis unu la alian ĝis la morto de Degas en 1917.<ref>Mathews, pp. 312-3</ref>
== Pli Malfrua Vivo ==
[[
La popola reputacio de Cassatt baziĝas sur multnombra serio da zorge desegnitaj, tenere observitaj, sed plejparte nesentimentalaj pentraĵoj kaj presaĵoj pri la temo de la patrino kaj infano.
La 1890-aj jaroj estis la plej multokupita kaj kreadoplena tempo.
<ref>McKown 1972, p. 155</ref>
[[
En 1891, ŝi montris serion da ege originalaj koloritaj grifelaj kaj akvatintaj presaĵoj, inkluzive ''Virino Sin Bananta'' kaj ''La Frizaĵo'', insipiritaj de la Japanaj mastroj, kies verkoj montriĝis en Parizo je la antaŭa jaro.
[[
Ankaŭ en 1891, Ĉikaga negociistino [[Bertha Palmer]] mendis de Cassatt 12-futa x 58-futa murpentraĵon pri "Moderna Virino" por la Virina Konstruaĵo por la [[Monda_Kolumba_Ekspozicio|Mond Kolumba Ekspozicio]], kiu okazos en 1893.
Je la alveno de la nova jarcento, Cassatt servis kiel konsilanto al pluraj gravaj art-kolektantoj, kaj kondiĉis, ke ili finfine donu la de ili aĉetitaĵojn al usonaj art-muzeoj.
[[
La frato de Mary Cassatt, [[Alexander Cassatt]], estis prezidento de la [[Pensilvania Fervojo]] de 1899 ĝis sia morto en 1906.
[[
Vojaĝo al [[Egipcio]] en 1910 impresis Cassatt-on per la beleco de ĝia antikva arto, sed sekviĝis de krizo de kreemo; ŝia forto ne nur elĉerpiĝis pro la vojaĝo, sed ŝi deklaris sin "frakasita de la forto de ĉi-tiu Arto", diranta, "Mi luktis kontraŭ ĝi, sed ĝi venkis, ĝi estas certe la plej impona arto, kiun la pasinteco lasis al ni ... kiel povas miaj malfortaj manoj iam pentru la efikon, kiun ĝi havis ĉe mi."<ref>Mathews 1998, p. 291</ref>
Ŝi estis [[Feminismo|Feminismulo]] de frua aĝo, sed ŝia feminismo havis nuancojn kaj estis plejparte privata afero.
'''La Boato-Festo''', supozeble inspirita de la naskiĝo de Ellen Mary, la filino de Eugenie, aĉetiĝis de la Nacia Galerio en [[Vaŝingtono]].<ref>Mathews 1994, pp. 306-10</ref><ref>{{Google books|EtXCĜMSE9oC|Mary Cassatt: A Life|page= 306|plainurl=}}</ref>
Cassatt mortis je la 14a de junio, 1926 ĉe Château de Beaufresne, proksime al Parizo, kaj entombiĝis en la familian tombejon ĉe [[Le Mesnil-Théribus]], Francio.
== Famaj pentraĵoj ==
* [[Infanino sur blua brakseĝo]]
== Referencoj ==
{{
<ref name=americanwoman>{{
<ref name="Columbus Museum of Art p.36">{{cite book |last = Roberts |first = Norma J. |title = The American Collections |publisher = [[Columbus Museum of Art]] |year = 1988 | location = Columbus |isbn= 978-0-918881-20-5|page = 36}}</ref>
Linio 151:
== Eksteraj ligiloj ==
{{Projektoj}}
* [http://www.musee-jacquemart-andre.com/fr/mary-cassatt Musée Jacquemart-André - Mary Cassatt Une impressionniste américaine à Paris]
|