Bagavadgito: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
de reenkarnigo |
||
Linio 3:
Unu el la precipaj verkoj el la Antikva Tempo estas la [[eposo]] ''[[Mahabarato]]''; Certe la plej longa literatura verko en la mondo. Oni atribuas ĝian redakton al la saĝulo [[Vjaso]]. Ĝia centmil versoj ĉefe temas pri milito. Tamen, oni apartigas unu ĉapitron, kiel religia kerno de la libro: la Bagavadgito. Ĝi estis verkita inter la 4a jarcento a.K. kaj la 2a de nia erao.
Bagavadgito temas pri la doktrino de [[
La libro prezentas sin kiel dialogo inter [[Arĝuno]], unu generalo, kaj [[Kriŝno]], lia ĉarkondukanto. Arĝuno haltigis sian veturilon inter la du batalontaj armeoj kaj rekonas parencanojn kaj amikojn en la kontraŭa tendaro. Li ne volas mortigi ilin. Malespero regas lin. Sed Kriŝno kuraĝigas lin. Li prezentas la doktrinon de senmorteco, kaj revelacias sin kiel enkorpiĝon de dio mem. La kerno de lia instruo estas malinteresita agado farita pro devo, sed kiu ankaŭ estas la vojo al mensoliberigo el la [[karmo]].
| |||