Johana Franciska Frémiot de Chantal: Malsamoj inter versioj
Rdelre (diskuto | kontribuoj) Kreita per traduko de la paĝo "Giovanna Francesca Frémiot de Chantal" |
(Neniu diferenco)
|
Kiel registrite je 21:18, 3 aŭg. 2020
Johana Franciska (Jeanne-Françoise) Frémyot, baronino de Chantal (Diĵono, 28-a de januaro 1572 – Moulins, 13-a de decembro 1641), estis franca virino, edzino, patrino kaj poste vidvino kaj monaĥino, fondinta kun
| Sankta | ||
| Johana Franciska Frémiot de Chantal | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Jeanne de Chantal | ||
| Naskiĝo | 28-an de januaro 1572 en Diĵono | |
| Morto | 13-an de decembro 1641 (69-jaraĝa) en Moulins | |
| Religio | katolika eklezio vd | |
| Lingvoj | franca vd | |
| Ŝtataneco | Francio vd | |
| Familio | ||
| Infanoj | Celse-Bénigne de Rabutin • Françoise de Rabutin-Chantal vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | monaĥino vd | |
| Sanktulo | ||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
sankta Francisko el Sales) novan religian ordenon. En 1767 ŝi estis deklarita sankta de papo Klemento la 13-a. Ŝi estis ankaŭ avino de Madame de Sévigné.
Biografio
De nobela familio, lia patro estis prezidanto de la burgonja parlamento. Ŝi edzigis la Baronon de Chantal en 1592, kun kiu ŝi naskis ses infanojn, inter kiuj Celse Benigne, la patron de la fama sinjorino de Sévigné .
Vidviĝinta, en 1604 ŝi renkontis la episkopon de Ĝenevo, Franciskon de Sales, kiu predikis pri karesmo en Diĵono : frapita de lia karismo, ŝi konfidis sin al lia spirita direkto, kaj iĝis lia plej fidela disĉiplo.
La 6an de junio 1610, en la loĝejo de la episkopo de Ĝenevo, en la domo Galerie en Annecy, ŝi fondis, kune kun Francisko de Sales kaj Charlotte de Bréchard, la kongregacion de la monaĥinoj de la Vizitado (starigitan en religia ordeno en 1618 ).
Johana de Chantal, post unu jaro de noviciatoro, faris sian religian profesion antaŭ la episkopo kaj iĝis religiulino de la instituto de ŝi mem fondita, kiu disvastiĝis rapide en Savojo kaj Francio. De 1618 ĝis 1622 ŝi estis supera patrino de la monaĥejo de Parizo, kiun ŝi mem starigis.
En junio 1627 mortis ŝia filo Celse Bénigne de Rabutin, barono de Chantal, mortigita sur la insulo Ré dum la milito kontraŭ la britoj.
Ŝi mortis en 1641 en la monahejo de la Vizito de Moulins, post kiam la 75 domoj de la Vizito estis preskaŭ ĉiuj fonditaj de ŝi.
Inter la plej konataj filinoj de la religia Ordeno, kiun ŝi fondis, estas la mistikino de la Sankta Koro de Jesuo, Margaret Maria Alacoque, de la monaĥejo de Paray-le-Monial.
La kulto
Ŝi estis proklamita benita de la papo Benedikto la 14-a la 21-an de novembro 1751 ; Papo Klemento la 13-a kanonigis ĝin la 16-an de julio 1767 . Lia korpo estas enterigita en la preĝejo de la Vizito de Annecy, apud tiu de Sankta Francisko de Sales.
Kun la kalendara reformo de 1969, lia memoro estis fiksita por la 12-a de decembro . En 2001 papo Johano Paŭlo la 2-a metis la nedevigan memoron de Nia Damo de Gvadalupo por la 12-a de decembro, movante tiun de Giovanna Francesca al 12 aŭgusto ; en ĉi tiu dato la romia martirologio memorigas ŝin. En la eksterordinara formo oni memorigas ŝin la 21an de aŭgusto .
La nomo Chantal estis origine donita al knabinoj honore al tiu ĉi sanktulino.
Aliaj projektoj
Wikiquote entenas tekstojn pri aŭ de Johana Franciska Frémiot de Chantal
Wikimedia Commons entenas bildojn aŭ aliaj dosieroj pri Johana Franciska Frémiot de Chantal
