Post sia emeritiĝo li kaj lia edzino reloĝis en [[Korunjo|Koruno]] kaj, post sia vidviĝo, li translokiĝis ĉe sia filo en [[Sebto]].
Antonio Alonso verkis du informilojn pri la internacia lingvo: ''Notas e informe sobre a lingua internacional Esperanto'', publikigitan en la galega de [[Galega Esperanto-Asocio]] en 1987, kaj, dek jarojn poste, ''Pro Esperanto'', eldonitan de [[Hispana Esperanto-Federacio]]. En ili konstateblas la aparta zorgo de Antonio Alonso rilate la [[fonologio]]n de Esperanto.
Li tradukis ankaŭ tradukis kelkajn poemojn el la galega literaturo, aperintajn en diversaj publikaĵoj: ''Foi a Páscoa enxoita'' (''Senakvis la Pasko''), de [[Rosalía de Castro]]<ref>[[Xesús Alonso Montero|Alonso Montero, Xesús]] (1985): "Rosalía de Castro en esperante" [tiel], en ''Faro de Vigo'', Vigo, 12-05-1985, ĵurnalo.</ref> kaj; la mezepokan kanton de Meendinho<ref>—— (1982): ''A cantiga de Meendiño (¿siglo XIII?)'', en ''Faro de Vigo'', Vigo, 28-04-1982,ĵurnalo.</ref><ref>[[Xesús Alonso Montero|Alonso Montero, Xesús]] (ed.) (1998);: ''A Cantiga de Mendiño en 28 línguas. Edición e prólogo de Xesús Alonso Montero''. [Santiago de Compostela] : Xunta de Galícia. 108 p. ISBN 84-453-2168-4.</ref>; ''A Rosalía'', de [[Manuel Curros Enríquez]] kaj ''Canzón de cuna pra Rosalía Castro, morta'', el ''Seis poemas galegos'', de [[Federico García Lorca]] <ref>[[Xesús Alonso Montero|Alonso Montero, Xesús]] (ed.) (1994): ''Manuel Curros Enríquez e Federico García Lorca cantan en vinte linguas a Rosalía de Castro. Manuel Curros Enríquez et Federico García Lorca Rosaliam de Castro viginti linguis celebrant''. Padrón: Patronato Rosalía de Castro. 62 p. ISBN 84-87668-07-0.</ref> kaj aliajn tekstojn (du pliajn poemojn en la galega de Lorca kaj galegajn popolkantojn; ĉiuj legeblas en la Kongreslibro de la [[69a Hispana Kongreso de Esperanto]]).
