Longbeka urio: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 23:
== Aspekto ==
[[Dosiero:Faroe_stamp_032_guillemot.jpg|250px|thumb|left|Longbeka brida urio sur [[poŝtmarko]] de insuloj [[Ferooj]]]]
Plenkreskuloj estas 38-46 cm longaj kun enverguro de 61-73 cm kaj pezo de 945-1044 g. Ili estas nigraj ĉe kapo, dorso kaj flugiloj kaj havas blankajn subajn partojn, kaj pro tio iom similaj al [[Aŭko]]. Ili havas
Okcidenteŭropaj birdoj de la raso ''U. a. albionis'' estas
Tiu birdo estas rapida kaj lerta fluganto. La flugiloj frapas rapide kaj sinsekve laŭ rekta linio super la akvosurfaco.
Linio 37:
Ties reprodukta medio estas insuloj, rokaj marbordoj kaj klifoj:
* Norda [[Atlantiko]], en [[Norda Ameriko]] tiom sude kiom ĝis [[Nova Brunsviko]], kaj en [[Eŭropo]] tiom sude kiom ĝis [[Portugalio]].
* Norda [[Pacifiko]],
La reprodukta loĝantaro estas multnombra ĝis almenaŭ du milionoj da paroj. Ĝi estas pli malpli stabila sed minacoj inkludas ĉasadon (lauleĝa en [[Novlando]]), poluadon kaj [[naftopoluado]]n. El somero 2015 ĝis printempo 2016 oni registris senprecedencan amasmorton de 62 000 individuoj en la pacifikaj marbordoj el Alasko ĝis Kalifornio. Ĉar ne ĉiuj mortintoj surstrandiĝas, oni ĉirkaŭkalkulis, ke unu miliono da birdoj mortis ŝajne pro [[malsatego]]. Ŝajne la tialo estas en la malvarmiĝo de la marakvo (3º ĝis 6ª super la normalo el 2013 ĝis 2015), kio rezultis en drasta malpliigo de la [[fitoplanktono]] el kio manĝas urioj kaj aliaj marbestoj, kiuj simile suferis la aferon.<ref>"Noticias científicas", ''Aves y naturaleza'', [[Madrido]], nº 31, 2020, paĝo 19. Citita el Piatt, J. F. et al. (2020). "Extreme mortality and reproductive failure of common murres resulting from the northeast Pacific marine heatwave of 2014-2016." ''PLOS One'', 15(1): e0226087. DOI: 10.1371/journal.pone.0226087.</ref>
Ili kutime nestumas en
La idoj elnestiĝas post 18 ĝis 25 tagoj. Poste
Pariĝado inkludas inklinadojn, bekumadon kaj plumaranĝadon. La masklo subenindikas vertikale per sia kapo kaj krakadas por allogi inojn. Urioj estas monogamaj. La kolonioj estas tre densaj ĝis enhavi 20 parojn ĉiu kvadrata metro je la centro de la reprodukta sezono. Tiuj insuloj povas kunloĝigi ankaŭ aliajn speciojn.
Linio 50:
== Manĝado ==
La '''Longbeka urio''' plonĝas el la surfaco por posta subnaĝado uzante la flugilojn por propulsado. Ili manĝas ĉefe etajn fiŝojn (maks. 200 mm longaj) kiel [[polusa moruo]], [[erpelino]], [[sablofiŝo]], [[marangilo]], [[Atlantika moruo]] kaj [[haringo]]. Ili manĝas ankaŭ [[molusko]]jn, [[marvermo]]jn, [[kalmaro]]jn kaj [[krustulo]]jn kiel [[amfipodo]]j. Ili povas engluti ĝis 32 g da manĝaĵo ĉiutage. Oni scias pri profondeco dum plonĝado ĝis 50 m kaj oni scias, ke tiuj birdoj povas resti subakve dum paro da minutoj. Ili estas ofte vidataj kunportante fiŝojn en siaj bekoj havante la fiŝvostojn for.
==Notoj==
<references/>
== Referencoj ==
|