Okcidentalo: Malsamoj inter versioj

Eĉ kritike juĝantaj fakuloj agnoskas la rimarkindajn internajn kvalitojn de Okcidentalo - la provon atingi regulecon kadre de naturalisma lingvosistemo. Okcidentalon eblas rigardi kiel situantan en kontakta zono inter du ĉefaj tendencoj de lingvofarado: inter naturalismo kaj — tio eble surprizas — la tradicio de Esperanto<ref>[http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno-plus?aid=e0g&datum=1930&page=15&size=45 Cosmoglotta A, 1930, p. 12]: "Il esset mi grand mastro e instructor, e quáncam it posse semblar que yo es su max fanatic adversario, yo self estima me quam su max fidel successor, ne in li líttere ma in li mente." Esperante: "Li (Zamenhof) estis mia granda majstro kaj instruisto, kaj kvankam povas ŝajni ke mi estas lia plej fanatika kontraŭulo, mi mem vidas min kiel kiel lian plej fidelan posteulon, ne laŭlitere sed laŭmense."</ref>.