Victor Hugo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 54:
Poste, en 1843, estis premierita la teatraĵo ''Les Burgraves'', kiu ne atingis la esperitan sukceson. Por la kreado kaj muntado de tiuj teatraĵoj, Victor Hugo devis fronti materialajn kaj homaj malfacilaĵojn.<ref> Ilia teatrejo ne estis tre preta por tiom ambiciaj spektakloj kaj estis malpreteco ankaŭ de la francaj teatristoj antaŭ la aŭdacaj novigoj de la teatraĵoj de Hugo.</ref> Liaj verkoj estis prifajfitaj fare de publiko malpreta por la romantisma dramo, kvankam krome ili ricevis ankaŭ ardajn laŭdojn el la partio de liaj admirantoj.<ref>Adèle Hugo, 1863, samloke, t. 2, ĉap. LV, LVII, LIX, LXI, LXII, LXVI kaj LXVII.</ref>.
La 4a de septembro 1843, lia filino [[Léopoldine Hugo|Léopoldine]] mortis tragike en
[[Dosiero:Chevauchéedelapostérité.jpg|thumb|400px|maldekstre|Victor Hugo avangarde de la romantika armeo. ''Le Grand chemin de la postérité'', karikaturo de Benjamin Roubaud (1842).]]▼
=== Politika agado ===
Komence de sia beletra kaj politika kariero li estis konservema kaj favora al laŭleĝa monarĥio. Sed poste li politike evoluis al favoro pri humanema demokratio. Kiam la nevo de Napoleono faris ŝtatrenverson kaj sin proklamis imperiestro sub la nomo [[Napoleono la 3-a]], Victor Hugo iĝis ties akra nefleksebla kontraŭulo, kaj pasigis la jarojn de [[1851]] ĝis [[1870]] ekzile en [[Bruselo]] kaj sur la
▲[[Dosiero:Chevauchéedelapostérité.jpg|thumb|400px|maldekstre|Victor Hugo avangarde de la romantika armeo. ''Le Grand chemin de la postérité'', karikaturo de Benjamin Roubaud (1842).]]
=== Fino de lia vivo ===
|