Victor Hugo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 73:
La 13an de decembro 1851, li vizitia la belgan ministron de Internaj Aferoj al kiu li informis pri sia projekto verki memoraĵon pri la historio de la puĉo de la 2a de decembro 1851. La ministro respondis, ke tio metus Belgion, «malgranda ŝtato apud tiom forta kaj perforta najbaro», en situacion tre tikla.<ref name="Correspondance de Victor Hugo/1851 - Wikisource" /> Post la plebiscito de 20a kaj 21a de decembro kiu aprobis la reformojn planitajn de le princo-prezidento, la belga registaro senpacienciĝis pro la aktiveco de la ekzilitoj. Post unu semajno, la ĝendarmoj portis Hugo antaŭ la reĝan prokuroron. La 9a de januaro 1852, dekreto oficialigis sian malpermeson kaj konvinkis Hugo, ke li tuj estos ''[[persona non grata]]'' en Belgio, dum la franca ataŝeo pri negocoj en Bruselo eksciis pri la baldaŭa apero de la libro ''Le coup d’État du Deux Décembre''. Samtempe, Louis-Napoléon ŝajnas preta al la reamikigo liberigante [[François-Victor Hugo]], enprizonigita pro gazetaragado; informaro de la gazeto ''l’Éclair'' indikis, ke Hugo estis rajtigita reveni en Francion se li petas tion – kion la verkisto deklaris, ke li ne petos ĉar tio estus malaltiĝo.<ref> Pierre Angrand, ''Victor Hugo raconté par les papiers d’État'', Parizo, Gallimard, 1961, 288 pp. p. 19.</ref>
 
«Estu trankvila, li skribis al Adèle, Anglio estas tute apude.» [[Charles Hugo|Charles]] konfirmis, ke lia patro pensas en JerseyĴerzejo.<ref> Pierre Angrand, ''Victor Hugo raconté par les papiers d’État'', Parizo, Gallimard, 1961, 288 pp. p. 20.</ref>
 
Dume, Hugo konstatis, ke lia rakonto pri la puĉo de la 2a de decembro estas titana projekto kiu malkuraĝigus la eldonistojn: tial li preferis finfine [[pamfleto]]n titolitan ''Napoléon le Petit'' (Napoleono la Malgranda), «unu de miaj plej bonaj verkoj», komencita la 14an de junio kaj finita la 12an de julio 1852.<ref name="Correspondance de Victor Hugo/1852 - Wikisource"> Correspondance de Victor Hugo - Année 1852 [https://fr.wikisource.org/wiki/Correspondance_de_Victor_Hugo/1852] Wikisource, 2016, konsultita la 26/12/2018.</ref> La verko iros al Francio kontrabande, eldonita en malgrandaj volumoj pli facile kaŝeblaj. Tial pro ordono de la belga registaro li estis devigita forlasi la landon kaj li translokiĝis al la brita [[Krondependaĵoj de la brita monarkio|dependaĵo]] [[Ĵerzejo]].<ref> Rodríguez Álvarez Azucena (1995), p. 146 </ref> Tie li estus protektita de Britio, sed povis bone elturniĝi kie oni parolas la francan, dum li ne regis la anglan. Krome li ne volis enmiksiĝi kun la aliaj francaj ekzilitoj en Londono.
 
Tamen li estis elpelita el Ĵerzejo en 1855 ĉar li estis kritikinta la viziton de la [[Viktoria (Britio)|reĝino Viktorio]] al Francio, sekaj instalainstaliĝis en la Hauteville House en [[Gernezejo]].49​<ref> Natividad Pulido (22a de februaro 2012). [https://www.abc.es/cultura/libros/abci-hugo-201202220000_noticia.html «Victor Hugo formay partefamilia: cuatro generaciones de ungrandes creadores».] ABC. Konsultita la 25an de majo 2012. </ref> Hugo formis parton de grupo de proscritosekzilitoj quekiuj nieganne adeziris volverreveni aal FranciaFrancio traspost ella decretodekreto de amnistíaamnestio quekiu permitepermesis ella regresorevenon de todosĉiuj losekzilitoj expulsadospost trasla el golpepuĉo de diciembredecembro; Victor Hugo manifiesta:manifestis «Et s'il n'en reste qu'un, je serai celui-là» —Y siKaj quedase allírestis sólonur unounu, serétiu yo—estos mi—.50​51​<ref> EstosLos añoscastigos, difíciles«Ultima sonverba» muy</ref><ref> fecundosRodríguez desdeÁlvarez elAzucena punto(1995), dep. vista147 literario;</ref> publicaTiuj Losmalfacilaj castigosjaroj (1853),estís obratre enfruktodonaj versoel queliteratura tienevidpunkto; enli supublikigis punto''Les deChâtiments'' mira(1853), elpoezia Segundoverko kiu temas pri la Dua Imperio; Las''Les contemplacionescontemplations'', poesíaspoezioj (1856); La leyendalegendo de losla siglosjarcentoj (1859), asísame comokiel unaunu de susliaj obrasplej másgravaj significativasverkoj, nome la novelaromano Los''Les miserablesmisérables'' (1862). RindeLi homenajeomaĝis alla pueblolokanojn de Gernezejo en susia novelaromano Los''Les trabajadoresTravailleurs delde marla mer'' (1866).
 
=== Fino de lia vivo ===