Zuoz: Malsamoj inter versioj

Zuoz limas en nordo kaj nordoriento al [[S-chanf]], en oriento al [[Livigno]] ([[Italio]]), en sudo al [[Pontresina]], en sudsudokcidento al [[eksklavo]] de [[Madulain]], en sudokcidento al [[La Punt- Chamues-ch]], en okcidentosudokcidento al [[Madulain]], en okcidento al [[La Punt- Chamues-ch]], kaj en nordokcidento al [[Bergün/Bravuogn]].

La unua dokumenta mencio de Zuoz datiĝas el la jaro [[840]] kiel ''Zuzes''. Zuoz estis la historia ĉefloko de la Supera Tribunalo Supra Engadino. En la jaro [[1244]] la [[Koiro|koira]] [[episkopo]] ''Volkart'' nomumis Andreas Planta kancelieron de Supra Engadino, kio estis la komenco de la ĉefrolo de familio de Planta en Supra Engadino. En la jaro [[1438]] diferencoj inter Zuoz kaj Samedan kondukis la divido de la tribunalkomunumo Supra Engadino al Sur Funtauna Merla kaj Suot Funtauna Merla. Ĉi-lasta kongruas kun la teritorio de la regiono ''La Plaiv'', kies centro Zuoz estas. En la jaro [[1492]] la koira episkopo vendis siajn interezorajtojn al la komunumo Supra Engadino kaj en la jaro [[1526]] li perdis laŭ la traktato de Ilanz sian suverencon. Dum la [[Ŝvaba Milito]] de [[1499]] la loĝantoj de Zuoz bruligis mem sian urbosimilan setlejon por devigi la malamikojn al retiriĝo. En la jaro [[1518]] [[S-chanf]] disiĝis de Zuoz kiaj fariĝis aparta vilaĝo. Sekvis en [[1528]] [[La Punt- Chamues-ch]] kaj en [[1534]] [[Madulain]], kiuj ankaŭ disiĝis de Zuoz. En la jaro [[1554]] Zuoz aliĝis al la [[reformacio]]. Pro la konkero de [[Valtelino]] Zuoz en la [[16-a jarcento]] fariĝis grava regiona centro kiaj travivis sian florepokon. Fondiĝis latinlernejo kaj estiĝis unua romanĉa skribolingvo.<ref>Fonto: [http://www.hls-dhs-dss.ch/textes/d/D1547.php '' Constant Wieser'': ''Zuoz'' en ''Historia Leksikono de Svislando'' (2002-10-01)]</ref>