Sonlibro: Malsamoj inter versioj

 

Ideo de sonlibro por blinduloj ekis tre frue post invento de fonografo. En Daily Graphic (New York), 2 de Aprilo de 1878, bildo montras futuron de sonlibroj, kvankam la teĥniko ne estis tial evoluinta, ke oni povus adapti romanojn al fonografo.

Sonlibroj povas uzi malsamajn mediojn:

 

 

Germana inventisto inventis kasedojn kun Tefifon formato. Ĝi povis enhavi 8 horojn, kaj estis simila al konvenaj kasedoj, sed ĝi devis esti uzita kun duona tempo. Ĝi neniam ekis multe uzita.<ref>[https://books.google.com/books?id=xdwDAAAAMBAJ&pg=PA141&dq=1954+Popular+Mechanics+January&hl=en&sa=X&ei=YWk3T_nDN9HpgAeKh-DnBQ&ved=0CDcQ6AEwAjgK#v=onepage&q&f=true "Grooved Tape Recording Plays For Eight Hours."] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150407073254/http://books.google.com/books?id=xdwDAAAAMBAJ&pg=PA141&dq=1954+Popular+Mechanics+January&hl=en&sa=X&ei=YWk3T_nDN9HpgAeKh-DnBQ&ved=0CDcQ6AEwAjgK |date=7 April 2015 }} ''Popular Mechanics'', July 1955, p. 141.</ref>

[[File:Bolkonskij-frontal.jpg|thumb|250px|Profesa studio por eki sonlibrojn]]

 

 

Produktado estas regita per regisoro, simile al filmoj. Se rolulo eraras, la registoro starigas aktoron, kaj li devas aktori lian scenon denove. Kun teĥnika evolvo, pli kaj pli sonlibroj estas rekorditaj hejme, kaj regisoro laboras kun aktoroj separite. Poste redaktisto redaktas naraciojn, kaj la tuta verko aŭdita. La aktoroj estas salajritaj nur laŭ tempo en la preta verko por fari malpli erarojn. Konataj aktoroj estas pagitaj pli bone, kaj pli grandaj studioj povas ankaŭ pli pagi.

Oni povas uzi sonlibrojn por samaj celoj kiel tradicaj libroj: oni povas lerni aŭ legi por amuzo. Estas senpagaj librejoj en Usono ([[Kongresa Biblioteko de Usono]]), Kanado ([[CNIB Foundation]]) kaj aliaj landoj. 40 percento de sonlibroj estas igitaj per librejoj.<ref>{{cite web|url=http://www.hclib.org/pub/bookspace/BookListAction.cfm?list_num=475&CatID=475 |title=New Audio |publisher=Hclib.org |date=15 June 2012 |accessdate=2 August 2012 |url-status=dead |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120215065030/http://www.hclib.org/pub/bookspace/BookListAction.cfm?list_num=475&CatID=475 |archivedate=15 February 2012 }}</ref> Oni povas prunti CD aŭ lasi sendi sonlibron per e-mail. Ankaŭ antikvaj librvendejoj havas grandan parton, sed elŝutantaj programoj gajnas popularecon. Laŭ National Endowment for the Arts, sonlibro estas la unu formo de legado, kiu popularigas.<ref>{{cite news|url=http://arts.gov/publications/reading-risk-survey-literary-reading-america-0|title='''''Reading at Risk: A Survey of Literary Reading in America (Research Division Report #46''''')|author=National Endowment for the Arts|date=June 2004|url-status=live|archiveurl=http://archive.wikiwix.com/cache/20140604031129/http://arts.gov/publications/reading-risk-survey-literary-reading-america-0|archivedate=4 June 2014}}</ref>

 

 

Sonlibroj povas helpi ankaŭ lernadon kaj ekkoni novajn faktojn. En sciencoj uzantaj multajn formulojn oni precipe uzas tradiciajn librojn, ĉar formuloj estas malpli inteligeblaj nur pronuncite. Oni pli amas uzi sonlibrojn pli por lingvoj, kaj por patrinaj kaj por fremdaj lingvoj. El la sonlibro oni lernas vortojn kaj idiomojn pronuncite, kaj el la tradicia ekvivalento ilian ortografion.<ref>{{cite web |url= http://www.tryaudiobooks.com/ |title= What Kind of Listener Are You? |publisher= Random House Audio |accessdate= 28 October 2014 |url-status= live |archiveurl= https://web.archive.org/web/20141028202624/http://www.tryaudiobooks.com/ |archivedate= 28 October 2014 }}</ref>

[[Dosiero:AudiobookLibrary2.jpg|thumb|Kolekto de sonlibroj en biblioteko]]