Vazgen Sargsjan: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
AndyHM (diskuto | kontribuoj) Etikedo: redakto de fonto je 2017 |
AndyHM (diskuto | kontribuoj) Etikedo: redakto de fonto je 2017 |
||
Linio 105:
La 28-an de oktobro, prezidento Koĉarjan deklaris tritagan funebran periodon. La ŝtata funebra ceremonio por la viktimoj de la parlamenta pafado okazis de la 30-a ĝis la 31-a de oktobro 1999. La korpoj de la viktimoj, inkluzive de Vazgen Sargsjan, estis metitaj ene de la [[Opero (Erevano)|Erevana Opera Teatro]]. Kelkaj altrangaj oficialuloj de ĉirkaŭ 30 landoj, inkluzive de rusa ĉefministro [[Vladimir Putin]] kaj la kartvela prezidanto [[Eduard Ŝevardnadze]], ĉeestis la entombigon. [[Garegino la 2-a]], la [[Katolikoso de Armenio|Katolikoso de Ĉiuj Armenoj]] kaj [[Aramo la 1-a|Aram la 1-a]], la [[Armena Patriarkato de Sizo|Katolikoso de la Sankta Seĝo de Kilikio]], preĝis.
=== Esploraj kaj konspiraj teorioj ===
La kvin viroj estis akuzitaj pri terorismo celanta subfosi la aŭtoritaton la [[29-a de oktobro|29-an de oktobro]]. La enketo estis gvidita fare de Gagik Ĵangirjan, la Ĉefa Armea Prokuroro de Armenio, kiu asertis ke lia teamo serĉis la planintojn de la pafado eĉ post kiam la testo komenciĝis. Laŭ Ĵangirjan, la esplora teamo pripensis pli ol dekduon da teorioj. Antaŭ januaro 2000, la enketistoj de Ĵangirjan pripensis la ligon de Koĉarjan kaj lia cirklo al la parlamenta pafado. Pluraj figuroj proksimaj al Koĉarjan estis arestitaj, inkluzive de Aleksan Harutjunjan, la vicprezidenta konsilisto, kaj Harutjun Harutjunjan, la vicdirektoro de la [[Publika Televido de Armenio]] sed, antaŭ la somero de tiu jaro, ili estis liberigitaj. Poste, Ĵangirjan ne trovis indicon ligantan Koĉarjan al la pafado. La proceso komenciĝis en februaro 2001 kaj poste, la kvin ĉefaj krimintoj de la pafado (Nairi Hunanjan, lia pli juna frato Karen Hunanjan, ilia onklo Vram Galstjan, Derenik Eĝanjan kaj Eduard Grigorjan) estis kondamnitaj al ĝismorta puno la [[2-a de decembro|2-an de decembro]] [[2003]].
Eblaj motivoj malantaŭ la atako naskis kelkajn konspirajn teoriojn. Stepan Demirĝjan, la filo de Karen Demirĝjan, deklaris en 2009 ke "nenio estis farita fare de la aŭtoritatoj por malhelpi tiun krimon kaj, inverse, ĉio estis farita por kaŝi la krimon." En marto 2013, la pli juna frato de Vazgen Sargsjan, Aram, deklaris, ke li havas multajn demandojn por ambaŭ registaroj de Robert Koĉarjan kaj Serĵ Sargsjan. Li asertis, ke la juĝa procezo de la [[27-a de oktobro]] "profundigis la publikan malfidon ĉe la aŭtoritatoj ... [ĉar] multaj demandoj restas neresponditaj hodiaŭ". Laŭ li, la plena malkaŝo de la pafado estas "esenca" por Armenio. Sargsjan, ĉe la konkludo, insistis, ke li "neniam akuzis ĉi tiun aŭ la antaŭajn aŭtoritatojn respondeci pri la 27-a de oktobro. Mi akuzis ilin, ke ili ne plene malkaŝis la eventon de la 27-a de oktobro." En intervjuo de aprilo 2013, la vidvino de Karen Demirĝjan, Rita, sugestis, ke la pafado estis ordonita de ekster Armenio kaj ne estis provo de puĉo, sed plejverŝajne murdo.
Kvankam la esploro ne trovis konsiderindajn pruvojn ligantajn Koĉarjan al la grupo Hunanjan, multaj armenaj politikistoj kaj analizistoj opinias, ke prezidento Robert Koĉarjan kaj Ministro pri Nacia Sekureco [[Serĵ Sargsjan]] estis malantaŭ la murdo de Vazgen Sargsjan kaj aliaj ĉefaj politikistoj. Albert Bazejan deklaris en 2002 ke "Ni venis al la konkludo ke la krimo celis igi la potencon de Robert Koĉarjan senlima kaj senbrida. Fizike eliminante Karen Demirĝjan kaj Vazgen Sargsjan, ĝiaj organizantoj volis krei antaŭkondiĉojn por la venko de Koĉarjan en la estontaj prezidentaj elektoj". Ter-Petrosjan akuzis Koĉarjan kaj Serĵ Sargsjan kaj ilian "krim-oligarkian" sistemon esti la veraj krimintoj de la parlamenta pafado. Nairi Hunanjan, la estro de la armita grupo, estis membro de la [[Armena Revolucia Federacio]] (ARF, Daŝnakcutjun). Laŭ la ARF, Hunanjan estis forpelita de la partio en 1992 pro miskonduto kaj ne estis en iu asocio kun la ARF de tiam. Kelkaj konjektoj estis faritaj pri la implikiĝo de la [[Armena Revolucia Federacio|ARF]] en la pafadoj. En 2000, Aŝot Manuĉarjan deklaris, ke li maltrankviliĝas, ke "kelkaj daŝnakaj partiestroj agas laŭ la intereso de la usona ekstera politiko."
== Referencoj ==
| |||