Preĝejo Surb Giragos: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 4:
Ĝi estis vidita kiel unu el la plej grandaj kaj plej gravaj armenaj preĝejoj en la [[Proksima Oriento]], kun sep altaroj. Ĝi estis fermita dum la [[Armena genocido]] en 1915-1916, kaj estis redonita al la loka armena komunumo en 1960, kvankam pro elmigrado en la 1970-aj kaj 1980-aj jaroj la loka armena komunumo multe malpliiĝis. Laŭ iuj arthistoriistoj, la preĝejo estas la plej granda en [[Mezoriento]]. La komplekso etendas pli ol 3200 kvadratajn metrojn kaj inkluzivas pastrajn domojn, kapelojn kaj lernejon. La preĝejo estis kaptita de la [[Imperia Germana Armeo]] en 1913 kaj funkciis kiel ilia loka ĉefsidejo dum la [[unua mondmilito]] ĝis 1918, kiam ĝi estis transformita en ŝtofan magazenon<ref>http://armenianweekly.com/2010/11/25/a-brief-history-of-largest-church-in-middle-east-and-christianity-in-diyarbakir/#prettyPhoto</ref> .
La 26-an de marto 2016 la turka registaro konfiskis Surb Giragos, laŭ Artikolo 27 de la Leĝo pri elproprietigo. Najbaraj [[Asirianoj|asiriaj]], [[Ĥaldea katolika Eklezio|ĥaldeaj]] kaj [[Reformacio|protestantaj]] preĝejoj ankaŭ estis elproprietigitaj kiel parto de la sama decido, kiu konsistis el la elproprietigo de ĉirkaŭ 6,300 terpecoj en la distrikto Sur (ĉirkaŭmurita urbo) de Diyarbakir, ĉirkaŭ 80% de la posedaĵo en tiu distrikto. La Trinkejo-Asocio Diyarbakir publikigis deklaron dirante, ke "ĉi tiu decido malobservas la proprietrajton kaj kontraŭas turkan Konstitucian
== Referencoj ==
|