Ellandigo de germanoj el Ĉeĥoslovakio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 9:
== Historio de ellandiga politiko ==
[[Dosiero:Bundesarchiv R 49 Bild-0131, Aussiedlung von Polen im Wartheland.jpg|thumb|Ellandigo de poloj post [[Invado en Pollando|germana invado en Pollandon en la jaro 1939]]. Al ilia loko venis germanaj koloniistoj, kio estis konsisto de plano de la germanigo de okcidenta Pollando.]]
La ideo de amasa transporto de la loĝantaro estiĝis jam post la [[unua mondmilito]]. Solvo de la komplika nacieca konsisto kaj el ĝi fontantaj malfacilaj konfliktoj kaj nesupervenkeblaj antagonismoj, precipe en meza kaj orienta Eŭropo, devis alporti "plifaciligon de la nacieca konsisto".<ref name="ŠTILEROVÁ">ŠTILLEROVÁ Mgr, Jana: Temo de la perdita hejmo en elektitaj partoj de la ĉeĥaj kaj germanaj aŭtoroj, fina laboro, 2002</ref> Unu el la unuaj, kukun propagis tiun ĉi disponoj, estis ekzemple [[Francio|franca]] [[Sociologio|sociologo]] [[Bernard Lavergne]]. La ellandigo estis uzita dum solvado de rilatoj inter [[Grekio]] kaj [[Turkio]] en [[Balkano]] kaj en [[Malgranda Azio]] en la jaroj 1922–1923 post [[Greka-turka milito (1919-1922)|greka-turka milito]]. Sed en la intermilita Eŭropo temis pri escepta solvo. La komlikan naciecan konsiston solvis ankaŭ disponoj de [[traktato de Versajlo]].<ref>KŘEN, Jan: Forŝovo de germanoj en lumo de novaj fontoj. In: ''Češi, Němci, odsun. Diskuto de sendependaj historiistoj''. Praha. Academia. 1990. {{ISBN|80-200-0276-6}}, p. 14–15</ref>
 
La politikistoj reprezentantaj la germanan minoritaton klopodis krei "germana Aŭstrion" kaj "Mezan Eŭroopon". Ili klopodis pri la germana [[Hegemonio|hegemonia]] ŝtato. Pro tio ankaŭ la germana [[Centralismo|centralisma]] politiko venis en konflikton kun tradicia ĉeĥa [[Federacio|federalismo]]. Kio montriĝis en lastaj tagoj de la monarkio per klopodo de [[sudetgermanoj]] fariĝi konsisto de unueca [[Germana imperio|germana ŝtato]]. La ĉeĥa flanko klopodis pri memstara ĉeĥa ŝtato. Tiu ĉi"konflikto inter la ĉeĥaj kaj la germanaj politikistoj ne solvis intertraktado, sed decido de la eŭropaj potencoj."<ref>SLÁDEK, Milan.: Germanoj en Bohemio, libro pri la germana minoritato en Ĉeĥaj landoj kaj Ĉeĥoslovakio en la jaroj 1848–1946, 2002, {{ISBN|80-7205-901-7}}, EAN: 9788072059010, p. 13.</ref><ref>HAHNOVÁ, Eva.: Sudetgerman problemo. Malfacila adiaŭo kun la pasinteco, Prago Media 1996, p. 167.</ref> La laŭtempan atmosferon de plimulto de ĉeĥoj kaj germanoj en komencoj de la frespubliko karakterizas vortoj de alie moderigita ministria prezidanto [[Vlastimil Tusar]]: "Espero por interkonsento inter ĉeĥoj kaj germanoj pri konsitucio preskaŭ ne estis. Estis nenia ponto inter la preparata konstituciaj proponoj kaj tiuj aŭtonomismaj planoj, pro kiuj tiutempe bolis ĉiu germana politikisto kaj ĉiu germana ĵurnalo. Inter la ĉeĥa kaj la germana klopodo estis malharmonio nesupervenkebla, la ĉeĥoj volis unuecigi la ŝtaton, la germanoj mkiel eble plej multe apartigi de la ĉeĥoj."<ref> HOUŽVIČKA, Václav: Revenoj de la sudeta demando, Praha - Nakladatelství Karolinum. Pp 543, p. 123.</ref> Per [[Munkena interkonsento]], devigira rezigno pri [[Sudetio]] al [[Germana imperio]], sed ankaŭ per la [[Unua Viena Arbitracio]] pri ampleksaj teritorioj en Slovakio, [[Subkarpata Rusio]] kaj al [[Hungario]], okazis en la jaro 1938 al plirapidiĝo de la tuta ĉeĥa-germana problemo. Dum [[Protektorato Bohemio kaj Moravio|protektorato]] kaj la militaj eventoj la streĉo inter la ĉeĥoj kaj la germanoj pliprofundiĝis.<ref>HOUŽVIČKA, Václav: Revenoj de la sudeta demando, Praha - Nakladatelství Karolinum. Pp 543, p. 315.</ref>
 
==Ligiloj==