[[Dosiero:Tehran Conference, 1943.jpg|thumb|[[Josif Stalin|Stalin]], [[Franklin D. Roosevelt|Roosevelt]] kaj [[Winston Churchill|Churchill]] konsentis kun la postmilita ellandigo de germanoj el Ĉeĥoslovakio]]
La brita registaro konsentis kun transfero de la germanaj minoritatoj el meza kaj sudorienta Eŭropo surbaze de memorandumo el la 2.a de julio 1942, pri kio E. Beneš estis informita farede brita ministro de eksterlando A. Eden la 7-an de julio 1942. Sed sekve ankaŭ en oktobro de 1942 ĝi rekomendis al [[Edvard Beneš|Beneš]], por ke dum estonta realigo de la ellandigo de germanoj ne metu tro grandan emfazon al kriterioj kaj prijuĝado de kulpo aŭ neklupo de unuopaj germanoj.<ref>CitaxoCitaĵo:"… da die Zahl der Vertriebenen dadurch zu gering ausfallen könnte.“ Detlef Brandes:Das Problem der deutschen Minderheiten in der Politik der Allierten in den Jahren 1940–1945. Das tschechische Beispiel, p. 150. Konsisto de kolektaro Jan Křen, Václav Kural, Detlef Brandes: „Integration oder Ausgrenzung. Deutsche und Tschechen 1890–1945, Bremen 1985</ref> Sub premo de senĉesa kritiko de rezistmovadanoj el la [[patrujo]] Beneš devis interrompi kontaktojn kun reprezentantoj de la sudetgermana socialdemokratio gvidata de [[Wenzel Jaksch|Jaksch]].<ref name=" ARBURG" /> Proksimume tiel de la dua duono de la jaro [[1942]] la demando de transfero de germanoj fariĝis por la ĉeĥoslovakaj politikistoj en [[Londono]] prioritato. Okazis divesaj intertraktadoj kaj fine de la jaro [[1943]] Beneš akiris konsenton de [[Unuiĝinta Reĝlando|Granda Britio]], [[Usono]] kaj [[Sovetunio]] al la amasa transfero de la germanaj minoritatoj en la malvenkitan Germanion.<ref name=" ARBURG" />
