Vikipedio

Gigi Proietti: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
(Rigardi ŝanĝojn inter stabila kaj nuna versioj)
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
← Iru al antaŭa ŝanĝoIru al sekvanta ŝanĝo →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 14:
|sidejo =
|oficiala ttt = https://www.gigiproietti.it/
|karakteriza rolo =
|karakteriza rolo = '''Mandrake''' en <br />''[[Febbre da Cavallo]]'' <br /> '''[[Il Maresciallo Rocca]]''' en ''[[Il Maresciallo Rocca (serio telefilmo)|Il Maresciallo Rocca]]''
|oskar-premio =
|premio emmy =
|premio ora globo =
|premio ora globo = '''Plej bona aktorino - filma dramo''' <br> 2001 ''[[Erin Brockovich (filmo)|Erin Brockovich]]'' <br> '''Plej bona aktorino - muzikalo aŭ komedio''' <br> 1991 ''[[Pretty Woman]]'' <br> '''Plej bona aktorino en apuda rolo''' <br> 1990 ''[[Steel Magnolias]]''
|ora urso =
|premio bafta = '''Plej bona aktorino en ĉefrolo''' <br> 2000 ''[[Erin Brockovich (filmo)|Erin Brockovich]]''
|césar =
|grammy =
|premio ora frambo =
|pluaj premioj =
|premio Nastro d'argento = 1997 – Nastro d'argento al miglior doppiaggio maschile per Robert De Niro in Casinò[
|pluaj premioj Festival Nazionale dei doppiatori-Voci e Volti del cinema = 2006 – Leggio d'oro alla carriera
}}
 
Linio 30 ⟶ 29:
Li estis parto de tiu rondo de [[aktoro | artistoj]] de teatra trejnado, kampo en kiu li ĝuis konsiderindan sukceson ekde la fruaj [[1960aj jaroj]]. Konata pro siaj talentoj kiel lerta rakontisto kaj [[transformismo (spektaklo) | transformisto]], li estas konsiderata unu el la plej grandaj eksponentoj de la historio de itala [[teatro]]; en 1963 danke al [[Giancarlo Cobelli]] li debutis en '' [[Can Can degli italiani]] '', <ref> {{Cita retejo | url = https: //www.ilfattoquotidiano.it/2013/08/04 / gigi-proietti-50-years-on-scene-who-can't-laugh-minsuspects / 676503 / | title = Gigi Proietti, 50-year on scene: "Kiu ne scias ridi, suspektigas min" | autore1 = Malcom Pagani | aŭtoro2 = [[Marco Travaglio]] | eldonisto = Il Fatto Quotidiano | dato = 4 aŭgusto 2013 | aliro = 13 januaro 2020 | url-arkivo = https: //web.archive.org/web/20131208163315/https: // www. ilfattoquotidiano.it/2013/08/04/gigi-proietti-50-anni-sul-palco-chi-non-sa-ridere-minsospettisce/676503/|data archive = 8 decembro 2013 | urlmorto = ne}} </ref> kaj tiam senĉese interpretis multajn teatraĵojn ĝis '' [[A me gli occhi, please]] (Al mi la okuloj, bonvolu)'', en 1976, ekzemplo de teatra verkado, kiu markis akvo-dislimon laŭ la maniero kompreni teatron, kaj kiun sekvos multaj replikoj, ankaŭ kun novaj versioj en 1993, 1996 kaj 2000, en la plej gravaj italaj teatroj. La spektaklo markis rekordon de pli ol {{formatnum: 500000}} partopreno ĉe la [[Teatro Olimpico (Romo) | Teatro Olimpico]] en Romo <ref name = "Fever" /> <ref> {{Cita web | url = https : //www.iltempo.it/cultura-spettacoli/2011/05/25/news/proietti-one-man-show-843570/ | title = Proietti one man show | aŭtoro = Tiberia de Matteis | eldonisto = THE TIME. ĝi | dato = 25 majo 2011 | aliro = 13 januaro 2020 | urlarchive = https: //web.archive.org/web/20170203153856/https: //www.iltempo.it/cultura-spettacoli/2011/05/25/ news / proietti-one-man-show-843570 / | datuma arkivo = 3-a de februaro 2017 | urldead = ne}} </ref>.
 
Establita kiel teatra aktoro, li ankaŭ havis spertonspertojn en la [[Televido|televida]] kampo, al kiu li mallongenelonge dediĉis sin inter la fino de la sesdekaj kaj la komenco de la sepdekaj jaroj: li partoprenis en la dramoteatrigitan verkon '' [[LaThe Pickwick kluboPapers|The Pickwick Circle]] '' en la versio de [[Ugo Gregoretti]], kunlaboro kiu poste daŭris kun televidajmalpli spertojgravaj detelevidaj malpli grava gravecopartoprenoj. Inter la sepdekaj kaj la okdekaj jaroj li ankaŭ estis la ĉefrolulo de plurajdiversaj sukcesaj spektakloj kiel '' [[sabata noktosabatvespere de la naŭa ĝis la deka]] '', ''Faktoj [[Fatti e fatti]]kaj faktaĉoj'', '' [[Mirinda] ] Fantastika'' kaj '' [[Mi laŭ mia propra maniero]] ''miamaniere. Direkte alJe la fino de [[1970-aj jaroj|la [[sepdekaj jaroj]] li ankaŭ malfermis la "''Laboratorion de Scenaj Ekzercoj"'', kiu vidis inter liaj studentoj multajn personecojn, kiuj poste fariĝis konataj vizaĝoj de la itala [[spektaklo]].
Send feedback
History
Saved
Community
 
 
 
 
Establita kiel teatra aktoro, li ankaŭ havis spertojn en la [[Televido|televida]] kampo, al kiu li nelonge dediĉis sin inter la fino de la sesdekaj kaj la komenco de la sepdekaj jaroj: li partoprenis la teatrigitan verkon ''[[The Pickwick Papers|The Pickwick Circle]]'' de Ugo Gregoretti, kunlaboro kiu poste daŭris kun malpli gravaj televidaj partoprenoj. Inter la sepdekaj kaj la okdekaj jaroj li ankaŭ estis ĉefrolulo de diversaj sukcesaj spektakloj kiel ''sabatvespere de la naŭa ĝis la deka'', ''Faktoj kaj faktaĉoj'', ''Fantastika'' kaj Mi miamaniere. Je la fino de [[1970-aj jaroj|la sepdekaj jaroj]] li ankaŭ malfermis la ''Laboratorion de Scenaj Ekzercoj'', kiu vidis inter liaj studentoj multajn personecojn, kiuj poste fariĝis konataj vizaĝoj de la itala spektaklo.
 
Kvankam la [[Kino|kinejo]] ne ofte donis la esperatajn rezultojn, li atingis kinematografian konsekron en [[1976]] kun la fama ''Ĉevaleca Febro'', en la rolo de la ''ĝisosta'' vetisto ''Mandrake'', kiu tra la jaroj fariĝis vera [[Kulta filmo|kult-filmo]] <ref>{{Citaĵo el la reto|url=https://www.film.it/news/film/dettaglio/art/i-primi-quarantanni-di-febbre-da-cavallo-mito-nato-in-televisione-45258/|titolo=I primi quarant'anni di febbre da cavallo, mito nato in televisione}}</ref>, kiun li rekomencis en [[2002]], jaro en kiu li komencis fortan partnerecon kun la fratoj Carlo kaj Enrico Vanzina .
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/wiki/Gigi_Proietti"