Adalberto Huleŝ: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 4:
Nomuzo:
 
[[Adalberto HULEŜ]] (1926 - 2002), hungara kaj esperantlinva verkisto, poeto, estas identa kun [[HULES]] [[Béla]] (huleŝ bela): la formo [[Adalberto]] [[HULEŜ]] estas [[Esperanta nomversio]] uzita ankaŭ kiel verkista nomo en la verkoj Esperantlingvaj, la dua versio estas la nomo registrita en Hungario, kun hungara skribmaniero. En la [[ĉeĥa versio de Vikipedio]] oni renkontas la (eble hazarde elektitan) nomformomnomformon [[Adálbert Hules]]. Oni povas trovi elektronikan artikoleton pri Adalberto Huleŝ kun la hungara nomversio [[HULES Béla]].
 
Vivohistorio kaj verkaro:
 
Huleŝ naskiĝis en la vilaĝo [[Zalabér]] (zalaber), la 19-an de novembro 1926. Tie li vivis ĝis 1938. Inter la jaroj 1938–1944 li vivis en urbo [[Zalagerszeg, ]](zalaegerseg); li lernadis en gimnazio de tiu Okcident-Hungaria urbo. La 4-an de februaro 1945 kiel [[levento]]-n (t. e. membron de la. tiuepoka soldateca junulara organizo) oni venigis lin en [[Aŭstrio]]-n, de tie li revenis fine de majo. Pri la instrumaterialo de la gimnazia 8-a klaso li trapasis suplementan kurson kaj li faris abiturientan ekzamenon en la [[Cistercian]]-a klostro de la [[Gimnazio de Sankta Stefano]] en urbo [[Székesfehérvár]] (sekeŝfehervar).
 
Inter la jaroj 1845 – 46 li studis en la medicina universitato en urbo [[Pécs]] (peĉ.) Li estis studonta la latinan kaj hungaran filologiojn krome filozofion inter 1946 – 51, sed ĉar tiu komplekso da objektoj ĉesis esti instruata, li akiris universitatan diplomon (nur) pri la latina kaj hungara filologioj, en la Budapeŝta Universitato Rolando Eötvös, akronime nomata ankaŭ [[ELTE]].
 
Inter 1951 kaj 1958 li instruadis la latinan lingvon en urbo [[Nagykanizsa]] (nadjkaniĵa). Dume oni arestis lin. Inter septembro 1957 kaj januaro 1958 li statis enprizonigita pro tiel nomata "kontraŭreovlucia agado en 1956".
 
Somere de la jaro 1958 li transloĝiĝis en [[Budapeŝto]]-n, li laboris kiel scienca esploristo ĉe la hungaria [[Centro de dokumendado pri Arthistorio]]. Poste li iĝis liberprofesiulo: li tradukadis, vivis laŭ okazaj laboroj, eniris la literaturan vivon .
 
En la jaro 1964 li transloĝiĝis en urbon [[Pécs]] (peĉ). Li instruadis la hungaran kulturon (lingvon kaj literaturon) ĝis 1976. Poste, dungate, li instruadis Esperanton je diversaj niveloj, interalie en la jaroj 1968-69 en la [[Pedagogia Altlernejo de urboPécsurbo Pécs]] (peĉ). - Ekde la jaro 1976 aperadis liaj poemoj kaj tradukoj en Esperantaj revuoj. Inter 1969-1979 li laboras kiel maŝin-manipulisto ĉe la akvo-entrepreno de urbo [[Pécs]] (peĉ).
 
En la jaro 1979 li revenis al [[Budapeŝto]], li laboris ĉe [[Hungara Esperanto-Asocio]], poste en la [[Tutlanda (aŭ: Hungaria) Bibilioteko Széchenyi]] (sechenjiseĉenji). En la jaro 1980 li iĝis distingita je premio Eŭropo. En kaj post 1982 aperadis liaj verkoj: [[Katoj kaj ĉevaloj]], (poemoj, 1982), [[Magányos iniciálé]] (Soleca inicialo: poemoj de A.H., 1985), [[Egér-pillanat]] (mus-momento;]] poemoj de A. H., 1996), [[Jó és rossz]], (Bono kaj malbonomalbonogg,1999), [[Az Ember Lényeg és a Lelketlen Gép – avagy melyik lábunkra álljunk]] (Homa esenco kaj senanima maŝino au: kiupiede ekstari? - 2000. [[Aki A-t mondott, mondjon B-t is]] - (Kiu levis piedon, devas ekpaŝi]], (poemoj, 2001)).
 
En 2001 li transloĝiĝis al vilaĝo [[Tinnye]] (tinje), kie li ofte gastigis amikojn-artistojn, por komuna laboro. La 7-an de marto 2002 li mortis. El liaj tri geedzecoj li havas kvin infanojn.
 
La verkaron de Adalbero Huleŝ prizorgas lia vidvino [[Borbála KOZÁK]] (borbala kozak). Ankaŭ la indikoj ĉi tie originas de ŝi.
 
Pri la poezio de Adalberto HULEŜ esprimis sin, interalie, [[István ERTL]], en ĉefartikolo de la revuo [[La Ondo de Esperanto]], trovebla je la suba urlo:
 
http://www.esperanto.org/Ondo/92-lode.htm.