Deporto de la ĉeĉenoj kaj inguŝoj: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
reverkitaj pecetoj
Linio 359:
| '''{{Ill|lingvo=ru|trad=Исправительно-трудовой лагерь|eo=Laborata tendaro|teksto=Laborata tendaro}} kaj konstruejoj de {{Ill|lingvo=ru|trad=Министерство внутренних дел СССР|eo=Ministerio de la internoj aferoj}}''' || align="right" | '''19''' || align="right" | '''15''' || align="right" | '''34'''
|}
La montistojmontaranoj, kiuj estisantaŭe laborantajlaboris en la naftoindustrio, estis senditaj pro labori en la asocionaftoproduktan kompanion «Kazaĥstanneft» ([[Provinco Atirau]]). Ĉi tiuj fakuloj estishavis specialajsuperan, kunmezan superaj kaj malbonaj specialajspecialan edukitajkleron, samehavis kielpraktikan laboristojsperton kunde praktikalaborado specoĉe pri nafto-trafadonaftoputoj kaj rafinado de naftonaftorafinejoj{{Sfn|Ермекбаев|2009|p=96}}.
 
=== Vivkondiĉoj de montistojmontaranoj ===
Unuflanke, la aŭtoritatoj provis faciligi la vivon al specialaj setlantoj kaj parte kompensi ilin por havaĵoj perditaj rezulte de deportado. Interalie, la 29an de majo 1944, la Konsilio de Popolaj Komisaroj de Sovetunio adoptis rezolucion ''«Pri la demando de brutoj kaj manĝaĵaj grenoj al specialaj restarigantoj - Karaĉidoj, Ĉeĉenoj, Inguŝ, Balkars kaj Kalmikoj interŝanĝe de brutoj kaj grenoj prenitaj de ili ĉe la lokoj de elpelado»''. La rezolucio rilatis al atribuo de deportitaj laboristoj kaj viando kaj lakta brutaro, manĝaj aknoj, krudaj materialoj por fabrikado de pelaj vestoj kaj infanaj ŝuoj, arbaroj por loĝado{{Sfn|Ермекбаев|2009|p=102—103}}.
 
Linio 377:
}}
 
La gvidadoestraro de Kazaĥio kolektis informojn de la kampo kaj prenis mezurojn por plibonigi la situacion de vajnaĥoj, kunvenoj periode okazis, ĉe kiuj oni diskutis ĉi tiun problemon, inter aliaj. La 20-an de aprilo 1945, en kunveno de la buroo de la regiona partia komitato Kustanaj, oni konstatis, ke iuj distriktaj aŭtoritatoj retiriĝis de solvo de la problemoj de specialaj setlantoj. En la Karabalika, Kustanaja, Karasusa, Uricka kaj Ordzhonikidza distriktoj la montgrimpantoj estis en ekstreme malfacilaj kondiĉoj. En kelkaj lokoj, kie manĝaĵoj ne estis uzataj por sia celita celo, oni rimarkis kazojn de subnutrado kaj ŝvelaĵon de subnutrado. Oni rimarkis la ĉeeston de pacientoj kun distrofio, netaŭga varbiĝo de labortagoj por specialaj setlantoj, kolektivaj farmistoj, senbrida produktado kaj distribuado de varmaj ŝuoj kaj mallongaj peltaj manteloj, kontraŭleĝaj agoj kaj arbitra traktado de novaj alvenintoj en kelkaj areoj. Oni konstatis ankaŭ la faktojn pri senĉesa preparado de konstrumaterialoj kaj veturiloj, kiuj kaŭzis rompon en provizado de elpelitaj loĝejoj{{Sfn|Ермекбаев|2009|p=106—107}}.
 
En 1944, la [[Provinco Norda Kazaĥio]] ricevis 1 milionon 900 mil rublojn por individua loĝkonstruado por altaj teroj. El tiuj, 887.198 rubloj estis fakte elsenditaj al la vajnaĥoj. Regionaj oficialuloj nomis la kialon de la prokrasto de ekstradicio la malrapideco de regionaj organizoj kaj kolektivaj farmaj prezidantoj. Do, en la {{Ill|lingvo=ru|trad=Пресновский район|eo=Presna distrikto}} la agrikultura banko estis fermita la tutan someron, ĉar la peranto estis en ferioj kaj komencis doni pruntojn nur en decembro. La emisio de mono ĉesis pro la manko de mono en la banko, ĉar la regiona agrikultura banko ne donis plifortigon de ĉi tiuj financoj{{Sfn|Ермекбаев|2009|p=111}}.