Oishi Wasaburo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Li grave kontribuis al la scienca terminologio en Esperanto. Liaj 19 raportoj (kune ĉ. 1600 paĝoj) estas grava fonto de scienca terminaro en Esperanto.
Linio 1:
{{Informkesto homo}}
'''OISHI Wasaburo''' (大石 和三郎 [ōiŝi ŭasaburō]) estis [[japana esperantisto]] kaj [[meteologo]], direktoro de Aerologia Observatorio de Tateno (24 km de [[Kumamoto (urbo)|Kumamoto]]'''),''' nun [[Japana Meteologia Agentejo]] (JMA) apud [[つくば市]]<ref name=":0">[[Hiragana|hiraganskribe]] : つくば situas sur la insulo [[Honŝu]]</ref>/Tshukuba/[[Cukubo|Cukubo<ref name=":0" />]][[Oishi Wasaburo#cite%20note-:0-1|<span class="mw-reflink-text">[1]</span>]][[Oishi Wasaburo#cite note-:0-1|<span class="mw-reflink-text">[1]</span>]][[Oishi Wasaburo#cite note-:0-1|<span class="mw-reflink-text">[1]</span>]][[Oishi Wasaburo#cite note-:0-1|<span class="mw-reflink-text">[1]</span>]][[Oishi Wasaburo#cite note-:0-1|<span class="mw-reflink-text">[1]</span>]][[Oishi Wasaburo#cite note-:0-1|<span class="mw-reflink-text">[1]</span>]]<span class="mw-reflink-text"><nowiki>[1]</nowiki></span>, norde de [[Tokio]]). Li estas plej konata pro lia malkovro en 1920 de altsituaj aerfluoj, nun konataj kiel [[Ĵetfluo|ŝprucfluoj]]. Li naskiĝis je la [[15-a de marto]] [[1874]] en [[Tosu]] (鳥栖), en la prefektejo [[Saga (prefektujo)|Saga]], kaj mortis en la jaro 1950.
 
Li esperantiĝis en [[1910]], estis komitatano de [[ISAE]] kaj ĉefdirektoro de la [[Japana Esperanto-Instituto]] inter 1930 kaj 1945<ref>Japana Esperanto-Instituto. [http://www.jei.or.jp/hp/eo/eo_historio.htm "La historio de Japana Esperanto-Instituto"]</ref>. Li estis kuraĝa pioniro, kiu aplikis sciencon en Esperanto. Li grave kontribuis al la scienca terminologio en Esperanto.
 
== Dua mondmilito en Azio aŭ '[[Pacifika Milito|pacifika milito]]' ==
Linio 8:
 
== Ŝprucfluo kaj Esperanto ==
Oishi Wasaburo estis la unua en la mondo, kiu science esploris [[Sondobalonoj|sondobalonojn]] pere de [[teodolito]], de 1923 ĝis 1925, kaj tiel malkovris la fenomenon de la [[ĵetfluo|ŝprucfluoj]]. Pri tio li redaktis en 1923 la unuan oficialan raporton de la Aerologia Observatorio de Tateno, kiun li verkis ne en la japana sed en Esperanto, ĉar li opiniis ke tutmonde diskonigi tiun [[Troposfero|troposferan]] fenomenon en la japana ne trovus atenton. La esploroj restis longe ignorataj en la sciencaj medioj, ĉar ne multaj sciencistoj scipovis Esperanton. Wasaburo Oishi publikigis entute 19 raportojn en Esperanto inter 1926 kaj 1944. La dika, grandformata raporto (30x22 cm.) : "[[Raporto de la Aerologia Observatorio de Tateno|Raporto de la Aerologia Observatorio de Tateno"]] aperis en 6 volumoj kun entute 1246 paĝojn, uzante multajn cifertabelojn pri la observadoj kaj aeraj fenomenoj. Ili formas gravajn dokumentojn pri la scienca uzado de Esperanto en Japanujo. Liaj 19 raportoj (kune ĉ. 1600 paĝoj) estas grava fonto de scienca [[Termino (terminologio)|terminaro]] en Esperanto.
 
== Lingvopolitiko ==
La nomo de Oishi Wasaburo aperis en "''Protesto al la Tutpacifika Scienca Konferenco pri lingvo uzota''". Inter la aliaj subskribintoj aperas la nomoj de D-ro S- Nakamura<small><ref>Supozeble kuŝas eraro en la raporto de Shishido Keiichi en tio, ke li indikis "D-ro S. Nakamura" dum ekzistas en Heroldo de Esperanto la nomo de [[Nakamura Kijoo]], ankaŭ membro de la japana Akademio, kaj, kiel li, meteologo… Vidu ankaŭ [http://www.vastalto.com/librejo/VeDNa/VeDNa.html Verkoj de D-ro Nakamura] </ref></small>, membro de la Imperia Akademio , D-ro [[Oka Asajiro|A. Oka]], pioniro de Esperanto en Japanio kaj [[Shishido Keiichi]] <small><ref>"Heroldo de Esperanto", n° 59 (386), [[26-an de novembro]] [[1926]]. </ref></small> kies raporto jene tekstas :
 
''Laŭ decido de la 14-a Japana Esperanto-Kongreso oni sendis proteston kun subskriboj de 17 eminentuloj pri la lingvo uzota al la nomita konferenco. La konferenco volis, ke oni uzu senkondiĉe nur unu solan lingvon: la anglan. La protesto proponas Esperanton kiel la oficialan lingvon; sed se oni permesus la anglan lingvon, oni ankaŭ permesu la japanan. "La efiko de la protesto estis brila. Preskaŭ ĉiuj ĵurnaloj en tuta Japanio raportis pri tio per grandaj literoj, kaj la konferenco decidis, ke oni uzu laŭplaĉan lingvon. Kaj plue, tio devis sciigi al dormantoj en la scienca rondo multe pli, ke jam venos la tempo, kiam oni ne povas altrudi sian propran lingvon al fremdlanduloj kaj ĉiuj devas uzi Esperanton kiel la plej taŭgan lingvon internacian por la internacia interkonsento.''"