Tramtransporto en Bolonjo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Dominik (diskuto | kontribuoj) e eta ŝanĝo |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 24:
Nova tramsistemo estas nun planata por la urbo. Laŭplane, konstruado komenciĝos en aŭtuno 2022 kaj la unua linio estos finkonstruita en 2026.
== Historio ==
[[File:Bologna, Nobili tram Vehicle.jpg|thumb|Elektra tramo ekster Pordo ''Castiglione'' en 1903]]
En [[1877]], la urba konsilantaro akceptis la planon por ses linioj de ĉevala tramo<ref>Ogliari e Sapi (1969), pp. 49-50</ref>, laŭ la jenaj itineroj:
* Placo Vittorio Emanuele-Stacidomo;
* Placo Vittorio Emanuele-Pordo San Felice;
* Placo Vittorio Emanuele-Barriera Santo Stefano;
* Placo Vittorio Emanuele-Pordo Maggiore;
* Placo Vittorio Emanuele-Pordo San Mamolo;
* Placo Vittorio Emanuele-Pordo Saragozza.
La konkurson gajnis la firmao ''Società Anonima dei Tramways e delle Ferrovie Economiche di Roma, Milano e Bologna'' (STFE), fondita en 1877, kiu en 1889 renomiĝis kiel ''Società per le tramvie e le ferrovie economiche di Roma, Milano e Bologna'' (TFE).<ref>Ogliari e Sapi (1969), p. 50</ref>, filio de la [[Société Anonyme d'Entreprise Generale de Travaux]]<ref>Formentin e Rossi (2004), p. 30</ref>, kiu en 1877 jam malfermis la ĉevalan tramon de [[Milano]] al [[Saronno]].<ref>Giovanni Cornolò, ''Fuori porta in tram. Le Tranvie extraurbane milanesi 1876-1980''}</ref>
La konstruado de la reto prokrastiĝis pro problemoj de la TFE, tiom ke la komunumo minacis leĝan atakon kontraŭ la firmaon: laboroj komenciĝis laŭ la itinero Stacidomo-Placo Maggiore en septembro [[1880]]<ref>|Ogliari e Sapi (1969), p. 53</ref> kaj la tramservo inaŭguriĝis la {{daton|2|oktobro|1880}} je 8:30<ref>{{OOgliari e Sapi (1969), p. 54</ref>. Novaj linioj konstruiĝis dum la sekvaj jaroj, tiom, ke en [[1899]] la tramsistemo jam atingis entutan longon de {{unuo|24,604|km}}<ref>Ogliari e Sapi (1969), p. 84</ref>.
== Vidu ankaŭ ==
| |||