Manĵuo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e aldono de esperantigo |
Moldur (diskuto | kontribuoj) e Prksribo -> Priskribo |
||
Linio 2:
La '''manĵuo'''<ref>[[Nova Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto]]: [http://vortaro.net/#manĵuo manĵu/o]</ref> aŭ '''manĝuo'''<ref name="JEV">Japana-Esperanta Vortaro (JEI, 1998)</ref> ({{lang-ja|{{rubentipo|饅|まん}}{{rubentipo|頭|じゅう}}|t=manjū}} {{IFA|[manꜜdʑɯː]}}) estas japana dolĉaĵo, konsistanta el vaporkuirita bulko kun enhavaĵo.
==
La manĵuo estas malgranda, ronda, tipe blanka [[kuketo]] el faruno, vaporkuirita. La farĉaĵo en la manĵuo estas ordinare [[anno (dolĉaĵo)|anno]] de [[azukio]]; la anno estas kovrita de pasto el [[faruno]], [[akvo]], [[sukero]] kaj [[amelo]], kaj poste vaporkuirita.
Linio 28:
[[bikŝuo]] Rjusan Tokuken ({{lang-ja|{{rubentipo|龍|りゅう}}{{rubentipo|山|さん}} {{rubentipo|徳|とく}}{{rubentipo|見|けん}}|t=Ryūsan Tokuken}}, 1284–1358), kiu studis [[budhismo]]n en Ĉinio, revenis al Japanio kun la [[recepto]] por la manĵuo kaj ekvendis ĝin. Laŭ la alia teorio, en 1241, la [[bikŝuo]] Enni ({{lang-ja|{{rubentipo|円|えん}}{{rubentipo|爾|に}}|t=Enni}}), kiu studis en Ĉinio, revenis hejmen al [[Fukuoka]] kaj faris la saman.
Origine, en Ĉinio oni tipe farĉas la vaporkuiritajn bulkojn per viando. Tamen, pro la tiama leĝe deviga [[vegetarismo]] en Japanio kaj pro budhismaj doktrinoj, la
== Referencoj ==
| |||