Mangostano: Malsamoj inter versioj

Mangostano estas kutime disvastigita per plantidojsemplantidoj. [2] [13] Vegeta disvastigo estas malfacila kaj plantidoj estas pli fortikaj kaj atingas fruktadon pli frue ol vegetativaj disvastigitaj plantoj. [2] [13]

Mangostano produktas rezisteman semon, kiu ne estas vera semo strikte difinita, sed pli ĝuste priskribita kiel nukelanucela senseksa embrio. [2] [11] [13] Ĉar semformado ne kaŭzas seksan fekundigon, la plantido estas genetike identa al la patrina planto. [2] [13] Se lasita sekiĝi, semo mortas rapide, sed se trempita, semĝermado daŭras inter 14 kaj 21 tagojn kiam la planto povas esti konservita en arbokulturejo dum ĉirkaŭ 2 jaroj kreskanta en malgranda poto. [13]

Kiam la arboj estas ĉirkaŭ 25-30 cm (10-12 in), ili estas transplantitaj al la kampo je interspaco de 20-40 m (66-131 ft). [2] [13] Post plantado, la kampo estas mulitakovrita per mulĉo por regi fiherbojn. [2] [14] TransplantiTransplantado okazas en la pluvsezono ĉar junaj arboj probable estos damaĝitaj de sekeco. [2] [13] Ĉar junaj arboj bezonas ombron, efika interkropadointerplantado kun bananaj, platanaj,kuirbananaj rambutanaj, durianajduriaj plantoj aŭ kovraĵo farita el kokosaj folioj. [2] [13] Kokosaj palmojKokospalmoj estas ĉefe uzataj en lokoj kun longa seka sezono, ĉar palmoj ankaŭ donas ombron al maturaj mangostaj arboj. [2] [13] Alia avantaĝo de interkultivadointerplantado en mangostana kultivado estas subpremo de fiherboj. [2] [14]

La kresko de la arboj malfruiĝas se la temperaturo estas sub 20 ° C (68 ° F). La ideala temperaturo por kreskigi kaj produkti fruktojn estas 25-35 ° C (77-95 ° F) [15] kun relativa humideco super 80%. [14] La maksimuma temperaturo estas 38-40 ° C (100-104 ° F), kaj ambaŭ folioj kaj fruktoj estas sentemaj al brulantajfajrobruloj kaj sunbrulajsunfrapoj, [14] [15] dum la minimuma temperaturo estas 3-5 ° C (37-41 °) F). [15] Junaj plantidoj preferas altnivelan ombron kaj maturaj arboj estas toleremaj al ombro. [15]

Mangostaj arbojMangostanarboj havas malfortan radikan sistemon kaj preferas profundajn, bone drenitajn grundojn kun alta humida enhavo, do ofte kreskantajkreskas sur riverbordoj. [14] La mangostano nemangostanujone estas adaptita al kalkaj grundoj, sablaj, aluviaj grundoj aŭ sablaj teroj kun malalta enhavo de organika materio. [15] [16] MangostanojMangostanujoj bezonas bone distribuitajn pluvojn dum la jaro (<40 mm / monatomonate) kaj 3-5 semajnojn sekan sezonon. [15]

Mangostanaj arboj estas sentemaj al akvodisponeblo kaj apliko de sterkaĵo, kiu kreskas kun la aĝo de arboj, sendepende de regiono. [2] [14] MaturigoMaturiĝ deo mangostajde fruktojmangostano daŭras 5-6 monatojn, kun rikolto okazanta kiam la perikarpoj estas purpuraj. [2] [11]

Pro la longa daŭro ĝis la arboj donasdonu fruktojn kaj la longajn rezultajnrezultantaj reproduktajn ciklojn, la reproduktadoplantado de mangostanujo ne montriĝis alloga porper transplantado aŭ esplorado. [2] [17] Bredaj celoj, kiuj povas plibonigi mangostanan produktadon, inkluzivas: [17]

Alia ofta malsano estas la fadenmalsano aŭ blanka fadenmalsano (Marasmiellus scandens) dum latiu nomo venas de la micelio kiu similas fadenon. [18] Folioj, branĉetoj kaj branĉoj ankaŭ povas esti difektitaj de la malsano. [18] La sporoj disvastiĝas helpe de vento, pluvgutoj kaj insektoj, kaj prosperas en ombraj, humidaj kaj malsekaj kondiĉoj. [18]

Grava postrikolta malsano, kiu efikasatakas mangostanon precipe en Tajlando, nomiĝas Diplodia frukta putro (Diplodia theobromae), kiu, kiel duaranga patogeno, eniras la gastigantan planton tra vundoj. [18]

Ĉar tropika arbo, la mangostanujo devas esti kreskigita en konstante varmaj kondiĉoj, ĉar ekspozicio elmontro al temperaturoj sub 0 ° C (32 ° F) dum longedaŭraj periodoj kutime mortigas maturan planton. Oni scias, ke ili resaniĝas post mallongaj malvarmaj periodoj, ofte kun damaĝo nur al juna plantoj. Spertaj hortikulturistoj kreskigis ĉi tiun specion ekstere, kaj kondukis ilin ĝis fruktiĝo en ekstrema suda Florido. [4]

Post kiam la disvolviĝanta mangostana frukto ĉesis ekspansiiĝi, klorofila sintezo malrapidiĝas, kiam komenciĝas la sekva kolora fazo. Komence strieca de ruĝo, la eksokarpa pigmentaĵo transiras de verda al ruĝa al malhelviola, indikante finan maturiĝan stadion. Ĉi tiu tuta procezo okazas dum periodo de dek tagoj kiel manĝebla kvalito de la fruktaj pintoj. Dum la tagoj post forigo de la arbo, la ekzokarpo malmoliĝas laŭ mezuro post postrikolta uzado kaj ĉirkaŭaj stokaj kondiĉoj, precipe relativaj humidaj niveloj. Se la ĉirkaŭa humideco estas alta, ekzokarpa hardadomalmoliĝo povas daŭri semajnon aŭ pli, kiam la karna kvalito Estasestas plej alta kaj bonega por konsumo. Tamen, post pluraj pliaj tagoj da stokado, precipe se ne fridigita, la karno ene de la frukto povus difektiĝi sen evidentaj eksteraj indikoj. Uzi la malmolecon de ŝelo kiel indikilon de freŝeco dum la unuaj du semajnoj post rikolto estas tial nefidinda ĉar la ŝelo ne precize malkaŝas la internan staton de la karno. Se la ekzokarpo estas mola kaj cedema kiel matura kaj freŝa fruto en la arbo, ĝi estas kutime bona. [11]