Kalle Kniivilä: Malsamoj inter versioj

|verkis = [[Homoj de Putin]], [[Krimeo estas nia]], [[Idoj de la imperio]]

}}

== Vivo kaj profesio==

Naskiĝinta en orienta Finnlando, en 1987 li unuafoje transloĝiĝis al Lund en suda Svedio. poste li laboris kiel ĵurnalisto ĉe la finna gazeto «[[Kansan Uutiset]]» en Finnlando kaj en [[Sovetio]]/[[Rusio]].

En oktobro 2018 li ekoficis kiel gazetara konsilisto ĉe la ambasado de Svedio en Moskvo, sed fine de decembro li estis forsendita el Ruslando. Tio estis respondo de Ruslando al la decido de Svedio ne doni vizojn al du Ruslandaj diplomatoj, suspektitaj pri ligo kun Ruslandaj sekretservoj. En januaro 2019 li ekoficis kiel konsilisto ĉe la ambasado de Svedio en Ukrainio. <ref>[http://sezonoj.ru/2019/01/kniivila-2/ La Balta Ondo: Kalle Kniivilä ekoficis en Ukrainio]</ref>

 

 

Li estas edzigita al la sveda esperantisto [[Maria Sandelin]] kaj havas du filojn.

Esperanton li eklernis en 1982. Li redaktis ''[[Kvinpinto]]''-n kaj verkis artikolojn por ''[[Monato (gazeto)|Monato]]'' en siaj fruaj esperantistaj jaroj<ref name="kniivila-07-kvaronjaro">[http://www.glasnost.se/2007/baldau-kvarona-jarcento/ Glasnost.se: Baldaŭ kvarona jarcento…]</ref>. Dum la jaroj 1993–1997 li redaktis la oficialan gazeton de [[TEJO]], ''[[TEJO tutmonde]]''. En 1995 li membris en la [[Loka Kongresa Komitato]] de la [[80-a UK 1995|80-a]] [[Universala Kongreso de Esperanto]] en [[Tampereo]] kaj tie respondecis pri informado. En la jaroj 1997–1998 li estis komisiito pri informado ĉe [[UEA]] kaj en 1998–2000 estrarano de UEA pri informado.

 

 

En 2008 li estis elektita vicprezidanto de [[Tutmonda Esperantista Ĵurnalista Asocio]]. Li forlasis la estraron de TEĴA lige kun ĝia renovigo en 2011.