Uzanto:Rotsaert8000/provejo: Malsamoj inter versioj

La '''Esperanto-Fondaĵo Cesar Vanbiervliet''' estis kolekto de esperantaj libroj, revuoj kaj objektoj, gastigita de 1970 ĝis 2020 en la urba biblioteko de [[Kortrijk]], [[Belgio]]. Ĝi originas el la persona kolekto de [[Cesar Vanbiervliet]] (1905-1992), iama sekciestro de la registrejo de la urbo.

Cesar Vanbiervliet estis aktiva esperantisto de 1925 ĝis 1930, paŭzis dum pluraj jardekoj kaj reaktiviĝis iom antaŭ sia pensiiĝo en 1970. Li havis bonan rilaton kiukun la tiama ĉefbibliotekisto Paul Vancolen kaj akceptis ties proponon transdoni sian etan Esperanto-kolekton al la urba biblioteko. Post la pensiiĝo li intense laboris por pligrandigi la kolekton kaj ricevis multajn donacojn, i.a. de [[Henri Sielens]] (1915-1974) kaj Juliette Terryn (1895-1972). Dum la postaj jaroj li agis ankaŭ internacie kaj interŝanĝis kun aliaj, ĉefe eŭropaj, bibliotekistoj kiel [[Luis Hernández Yzal]] kaj [[https://eo.wikipedia.org/wiki/%C4%9Cermolisto_de_hungaraj_esperantistoj#%C3%81rp%C3%A1d_M%C3%A1th%C3%A9|Árpád Máthé]]. En 1973 ĝila kolekto iĝis sekcio de la urba biblioteko kun la nomo ''Esperantofonds Cesar Vanbiervliet''. La oficiala inaŭguro okazis la 25an de majo 1974. TiamLaŭ gazetartikolo tiam la kolekto havis 5000 librojn kaj 5000 kompletajn jarkolektojn de revuoj.<ref>Het Volk, 12.4.1985, ''Cesar Vanbiervliet: de grijze eminentie van het Esperanto''</ref>

Post la morto de Cesar Vanbiervliet lia ĉefa helpanto [[Jan Hanssens]] (1922-1993) transprenis la taskon. Post ties morto la kolekto restis dum kelkaj jaroj nemastrumita. Nur en 1995 ekestis nova skipo de du ĝis kvin personoj kiu ĝis la fino prizorgis enkaj pligrandigis la kolekton kaj adaptis ĝin al la novaj cirkonstancoj. Tamen, kontraŭe al la fondinto kiu laboris kvazaŭ plentempe por la Fondaĵo, la novaj volontuloj povis dediĉi nur kelkajn tagojn monate al ĝi. Post la pensiiĝo de la ĉefbibliotistoĉefbibliotekisto Vancolen kelkaj estroj rapide sin sekvis tiel ke ne eblis krei rilatojn kun ili. Ankaŭ la subteno de la biblioteko, ĉefe la bindado de revukolektoj, iom post iom forfalis.

La paperaj sliparoj de libroj kaj revuoj estis registritaj en komputilaj datumbazoj (sed la revuo-katalogo poste ne plu estis ĝisdatigita). Okazis kelkaj grandaj ekspozicioj kaj regulaj ekspozicietoj bazitaj sur la kolekto de la Fondaĵo. Estis kreita retpaĝaro kaj ekde 2011 la ĉefaj belgaj Esperanto-revuoj estis disponigitaj kiel traserĉeblaj [[Portebla dokumentformo|pdf]]-dosieroj. En 2011 kaj 2013 la Fondaĵo Vanbiervliet estis kuniciatintokuniniciatinto de inventaradotutmondaj inventaradoj de EsperantokolektojEsperanto-kolektoj.

En 2010 la urbestraro donis al Wim Vanseveren la taskon analizi la kulturon vivon de la urbo Kortrijk kaj ellabori longtempan strategion. En 2011 li prezentis sian raporton.<ref>''Strategisch en operationeel beleidsplan voor de directie cultuur'' (sen dato, verŝajne fine de 2011).</ref> En ĝi estis i.a. la sugesto ke Esperantokolekto ne plu estu inter la estontaj ĉeftaskoj. La urbestraro aprobis la raporton kaj tiel donis la startsignalon por la efektivigo de la sugestoj.

La volontuloj ricevis neformalan komunikon de la direktorino (''direktoro'' estas la nova nomotitolo de ''ĉefbibliotekisto'') ke la kolekto rajtas resti en la nuna ejo, sed ke en nove konstruota biblioteko ne plu estos spaco por ĝi. Ili decidis akcepti la verdikton, konsiderante ke estos sufiĉe longa transirperiodo kaj ke ne troveblis la originala decido de la urbestraro pri la protekto.

En la sama momento [[Flandra Esperanto-Ligo]] (FEL) devis decidi pri aĉeto de la tiam luita sidejo je Frankrijklei en [[Antwerpen]] aŭ aĉeto de alia sidejo. Peto de la Fondaĵo Vanbiervliet al FEL por aĉeti domodomon sufiĉe grandan por povi ankaŭ gastigi la Fondaĵon ne havashavis sukceson. Dum daŭris la normala biblioteka laboro, komenciskomenciĝis serĉado de eblaj en- kaj eksterlandaj kandidatoj por transpreni parton de la kolekto.

Rapide estis trovatajtrovitaj AMSAB (socialista) kaj KADOC (katolika), privataj arĥivoj kiuj havis intereson por eroj kiuj povos kompletigi la propran kolekton. Ĉefa transprenanto estis la [[Heredaĵbiblioteko Hendrik Conscience (Antverpeno)|Heredaĵbiblioteko Hendrik Conscience]] en Antverpeno<ref>(en) ''[https://www.consciencebibliotheek.be/en/page/esperanto-collection-hendrik-conscience-heritage-library In the Hendrik Conscience Library, the Esperanto collection still has a future...,En: The Esperanto collection of the Hendrik Conscience Heritage Library],'' [[Heredaĵbiblioteko Hendrik Conscience (Antverpeno)|Heredaĵbiblioteko H. Conscience,]] </ref>Antwerpen. Je la 16a de oktobro 2020 ĉirkaŭ 4000 mil libroj kaj granda kvanto da revuoj transportiĝis al Antwerpen. Pro la [[Kronvirusa pandemio de 2019-2020|kronvirusa pandemio]] ne plu eblis kontaktoj kun aliaj partoprenontajtransprenontaj, sed iom post iom partoj de la kolekto estis transportitaj al provizora stokejo ĉe privata persono.

* [http://www.esperanto-kortrijk.info Retejo de la Fondaĵo Vanbiervliet] (dumtempe nealirebla pro restrukturigo)