Konrado la 3-a (Sankta Romia Imperio): Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
LiMrBot (diskuto | kontribuoj) e +Bibliotekoj per AWB |
Moldur (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 18:
Henriko liveris la juvelojn regnajn; sed kiam Konrado deklaris ĉe Princa tago de [[Aŭgsburgo]] la unuiĝon de du duklandoj kaj Henriko rifuzis rezigni libervole pri [[Saksio]], Konrado proskribis Henrikon en [[Würzburg]]. Tiamaniere naskiĝis la longdaŭra kverelo inter [[Velfoj]] kaj Ŝtaŭfoj. La kvereloj komenciĝis en [[Saksio]], kiam [[Alberto la Urso|Albrecht la 1-a de Brandenburg]], al kiu estis doninta Konrado Saksion, konkeris grandan parton de la lando. En majo 1139 forprenitis al duko Henriko ankaŭ [[Bavario]] por ke la lando estu donata al la margrafo Leopoldo de Aŭstrio, lia duonfrato kiu venkante venis ĝis la rivero [[Lech]].
Sed en Saksio [[Henriko la Fiera]] subtenitis kaj perfortis Albrecht fuĝi. En oktobro 1139 li mortis postlasante la dekjaran filon [[Henriko la Leono]]. Por defendi ties volegoj en [[Bavario]] eniris la scenejon Welf la 6-a, la frato de Henriko la Fiera. Konrado plumarŝis ankoraŭ en vintro 1140 kontraŭ li kaj venkis lin apud la urbeto [[Weinsberg]] en la 21-a de decembro. Ĉe la brila [[imperia dieto]] de [[Frankfurto ĉe Majno]] en la 3.5.1142 ambaŭ partioj repaciĝis: Saksion regajnis Henriko la Leono rezignante samtempe pri Bavario. Poste Konrado startigis kampanjon en [[Bohemio (lando)|Bohemio]], kie li suverenigis [[Ladislao la 2-a (Bohemio)|Vladislav la 2-an]] ([[Premislidoj]]). Sed konrada kampanjo kontraŭ Pollando (1146) por helpi la bofraton (la forpelitan Vladislav) fiaskis.
==Krucmilitisto kontraŭvola==
| |||