Alvoko de la 18a de Junio 1940: Malsamoj inter versioj

De Gaulle alvenas en [[Londono]]n en la {{dato|17|junio|1940}} kun la intenco negocii kun la britaj [[Aliancanoj]] la daŭrigon de la milito, prezentinte sian planon al [[Paul Reynaud]]. Li renkontiĝas kun la Brita [[Ĉef-ministro de Britio|Ĉef-ministro]] [[Winston Churchill]] en la posttagmezo. De Gaulle prezentas sian projekton konsistanta en la daŭrigo de Francio en la batalo, eĉ en la kazo de kapitulacio fare de la registaro instalita en [[Bordozo]]. Li deziras ricevi la permeson paroli ĉe la radio tuj kiam la novaĵo de la kapitulacio estos anoncita. [[Winston Churchill]] donas principe sian konsenton, kaj metas je lia dispono la [[British Broadcasting Corporation|BBC]].

La afiŝo « À tous les Français » (« Al ĉiuj Francoj »), devas esti ne konfuzita kun la alvoko de la 18-a de junio.

[[Charles de Gaulle|De Gaulle]] legas sian paroladon sur la ondoj de la BBC je la 18-a, laŭ la loka horo, en la {{dato|18|junio|1940}}. Temas pri alvoko por daŭrigi la batalon flanke de la britaj aliancanoj. Por la generalo de Gaulle, la [[batalo de Francio]], kiu tutcerte estis venkita de la germanoj, ne signifas la finon de la milito. Ĉar « tiu milito estas tutmonda milito » kaj ĉar [[Francio]] povos apogi sin sur la industria forto de ĝiaj aliancanoj, kaj aparte sur tiu de [[Usono]]. Parolante al la francaj soldatoj, tiu mesaĝo de espero finiĝas per alvoko al la « rezistado », kies flamo « devas ne estingiĝi kaj ne estingiĝos », enirigante la terminon en la politikan vortaron de la [[20a jarcento]].