Catharina Elisabeth Goethe: Malsamoj inter versioj

</poem>

Ŝi mem skribis en 1785 al la amikino [[Charlotte von Stein]]: ''Zwar habe ich die Gnade von Gott, daß noch keine Menschenseele mißvergnügt von mir weggegangen ist – weß Standes, alters und Geschlecht sie auch geweßen ist – Ich habe die Menschen sehr lieb.''<ref> Traduko: ''Ricevis mi de Dio la gracon ke ĝis nun neniu el ĉiaj klaso, aĝo, sekso devis forlasi malmalbonhumore mian domon. Mi ja amegas la homaron.''</ref> De la morthoro ŝia rakontatas ke ŝi zorgis pri ĉiuj detaloj de la funebra manĝo. Ŝi ankaŭ per servistino ekskuzis sian neveneblecon pro la devo morti... Tamen ankaŭ atestitis solecaj momentoj ŝiaj ekz. en fama letero el la 28.8.1808 al la juna amikino [[Bettina Brentano]].<ref>Ulrike Prokop: ''Die Illusion vom Großen Paar.'' Band 1. Fischer-Verlag, Frankfurt am Main 1991, p. 261: ''Wir spüren beim Lesen von Catharinas Brief die Einsamkeit. Die Einsamkeit ist unverkennbar, ebenso wie der Anflug von Angst, vergessen zu werden.'' (Legante la leterojn katarinajn ni ja sentas la solecon; la soleco ja ekkonatas kaj pluse la veno de timo ke iam oni estos forgesita.)</ref> En leteroj al la propaj familiianoj ŝi ĉiam aperis granda rolulludantino ekz. de patrino, de bopatrino, de avino.<ref>Ulrike Prokop: ''Die Illusion vom Großen Paar.'' Band 1. Fischer-Verlag, Frankfurt am Main 1991, p. 261-262.</ref> Ŝi entombigitis sur la tombejo petrokirka en familia kripto. Nuntempe ŝia tomboslabo troviĝas sur la korto de la Lernejo de Nia kara sinjorino. Okaze de la 100-a datreveno mortotaga virinoj el Frankfurto starigis monumenton en la Palmoĝardeno frankfurta kiu montras ŝin en idealigita formo kiel patrinon amplenan kun al eta Johano Volfgango. En 1876 nomitis la unua supera porknabina lernejo de Frankfurto por ŝi ''Elisabethenschule''.

== Literaturo ==

* Ernst Beutler: ''Goethe – Briefe aus dem Elternhaus.'' Insel Verlag, Frankfurt am Main 1960 (1999 neu herausgegeben in erweiterter Form).

== Notoj ==

{{Referencoj}}

 

{{Projektoj}}