Propedeŭtika valoro de Esperanto: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Alifono (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Alifono (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 62:
Jam en 1908 la pola esperantisto Antoni Grabowski verkis artikolon pri "Esperanto kiel preparilo por la instruado de lingvoj". Depost tiam, multaj studoj pruvis la valoron de Esperanto kiel prepara kurso al la lernado de lingvoj, kiel David Kelso, eksa ĉef- inspektisto de lernejoj en la UR, notis *
<blockquote> “''Various studies since the 1920s have confirmed that learning Esperantimproves the motivation of learners (because of their relatively rapid progress in the language) and improves subsequent learning of other languages. The first documented experiment was in Bishop Auckland (Britain) form 1918-1921. Later studies, ea!h concentrating on different aspects of the question, but coming to broadly smilar conclusions, have been conducted in New Zealand (1924), New York (1931), Manchester (1948-1968), Sheffield (1951), Finland (1963), Hungary (1970), Germany (1980), 5 European countries (1990), Italy (1993) and Australia (2000). The 1931 work was by a team led by eminent edu!ational psyhologist, Edward Thorndike of Columbia University. The plain facts are that young people enjoy learning Esperanto; they learn it up to 5 times more quicly than other languages and the skills learned are readily transferable.(Kelso, cited in “Springboard to languages")''” </blockquote>
<blockquote> Diversaj studoj ekde la 1920-aj jaroj konfirmis, ke lerni Esperanton plibonigas la motivadon de gelernantoj (pro ilia relative rapida progreso en la lingvo) kaj plibonigas la postan lernadon de aliaj lingvoj. La unua dokumentita eksperimento estis en Bishop Auckland (Britio) de 1918-1921. Postaj studoj, kiuj koncentriĝis sur diversaj aspektoj de la temo, sed alvenintaj al larĝe similaj konkludoj, estis faritaj en Nov-Zelando (1924), Novjorko (1931), Manĉestro (1948-1968), Sheffield (1951), Finnlando (1963), Hungario (1970), Germanio (1980), 5 eŭropaj landoj (1990), Italio (1993) kaj Aŭstralio (2000). La esploro de 1931 konsistis el teamo gvidita de Edward Thorndike eminenta eduka psikologo de Columbia University. La simplaj faktoj estas, ke junuloj ĝuas lerni Esperanton; ke ili lernas ĝin ĝis 5 fojojn pli rapide ol aliaj lingvoj kaj ke la akiritaj kapabloj estas facile transdoneblaj. (Kelso, citita en "Springboard to languages") </blockquote>
Multaj pedagogiaj eksperimentoj estis faritaj tra la jaroj. Tiuj, kiuj sekvas, estas la plej signifaj. Ekde la 1918-aj jaroj okazis eksperimentoj kiuj estis dokumentitaj:
Linio 122 ⟶ 123:
* Unu el la konkludoj: "Infanoj povas lerni tiom multe da Esperanto en ĉirkaŭ 6 monatoj ol dum 3-4 jaroj por la francan"
* Mezlernejo en Somero (Finnlando, 1958–1963)
* Eksperimento en itala elementa lernejo (1983–1988, Elisabetta Formaggio)
== Bibliografio ==
| |||