Permalojo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
→Historio: Korektis gramatikan eraron Etikedoj: Poŝtelefona redakto Redakto de poŝaparata retejo Altnivela poŝaparata redaktado |
→Historio: Lingva plibonigo Etikedoj: Poŝtelefona redakto Redakto de poŝaparata retejo Altnivela poŝaparata redaktado |
||
Linio 13:
== Historio ==
[[Dosiero:Permalloy_cable.svg|eta|dekstra|[[Telekomunikado|telekomunika]] kablo de kupro envolvita en permaloja bendo]]
Permalojo estis evoluigita frue en la
Kiam estis metita la unua transatlantika submara kablo en [[1866]], oni trovis ke la longo kaŭzis distordon kaj reduktis la dissendrapidon de elektraj signaloj kaj sekve de la vortoj transdonitaj. La unua teoria klarigo de la kialo de tiu distordo estis farita de [[Oliver Heaviside]] en [[1885]].<ref name="Bragg">Bragg, L. ''Elektro'' (Londono: G. Bell & Filoj, 1943) p. 212-3.</ref> La dana Carl Emil Krarup eltrovis ke ĉirkaŭvolvante la kablon per fera drato pliiĝis la [[induktanco]], igante ĝin induktanco de ŝarĝo. La fero ne havis sufiĉe da magneta permeablo por kompensi la kablon. En 1914 de Gustav Waldemar Elmen. inventis permalojon kaj poste en 1923, li malkovris ke kun termika traktado oni povis pliigi ĝian magnetan permeablon.
|