Sociala kredito: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
DidCORN (diskuto | kontribuoj) e klarigetoj |
||
Linio 1:
'''Sociala kredito''' estas [[Ekonomiko|ekonomika]] [[ideologio]] kaj socia movado, kiu aperis komence de la [[1920-aj jaroj]]. Ĝi origine estis ekonomika teorio ellaborita de la [[Skotlando|skotlanda]] [[inĝeniero]] [[Clifford Hugh Douglas]] en 1918. La esprimo "sociala kredito" devenis de lia deziro, ke la ĉefa celo de la mona sistemo ("[[kredito]]") estu la plibonigo de homa socio ("sociala").
La teorio estis subtenita de pluraj eminentaj
Principe la sociala kredito zorgas tiele, ke ĉiuj civitanoj de iu lando havu inter siaj manoj la tutan monon, kiu estas bezonata por aĉeti la tutajn
Tri kunligitaj eroj faras la socialan krediton:
1°) mono kreata sen [[ŝuldo]], nek [[interezo]], per la nacia banko, laŭ la bezonoj de la produktado;
2°) ĉiumonata [[dividendo]] al ĉiu civitano, dungita aŭ ne, de la naskiĝtago ĝis la morto;
3°) repagita [[diskonto]] ĉe la detalkomerca prezaro, prezo-reguliga meĥanismanismo forprenanta spekulativajn profitojn en kazo de [[inflacio]] kaj repagi ilin al la loĝantaro en formo de [[subvencio|subvenciitaj]] prezoj, se la tuta kosto de la disponeblaj varoj sur la merkato superas la disponeblan monon. .
La sociala kredito tute ne bezonas naciigi la firmaojn, nek la bankojn, ĝi estas nur bonordo en mono, sub la kontrolo de la sendependa nacia banko: ĉiuj privataj aferoj senŝanĝe restas privataj.
Impostoj pri [[nemoveblaĵo]]j ne plu estas necesaj: la nacia banko pagas la konstruadon de stratoj, pontoj, hospitaloj, lernejoj, ktp... laŭ la kapableco de la nacia produktado en tiuj fakoj.
Samtempe inflacio kaj [[deflacio]] malaperas pro la mona ekvilibro daŭre garantiita de la repagita diskonto.
La senkondiĉa ĉiumonata dividendo forigas malriĉulecon: se la homo estas dungata kiel laboristo, li aldonas sian salajron al sia dividendo.
| |||