Sturm und Drang: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
de Friedrich Maximilian Klinger
du alineoj pri kontaktoj al aliaj fil movadoj
Linio 4:
 
La movado agis kontraŭ la severajn regulojn (ekzemple la franca [[klasikismo]]) de poetikoj. La Sturm und Drang konstruis modelo de skribo, kiu orientis sin al l’intuician geniecon de l’[[individuo]]. Tiel fariĝis antaŭkuranto de la [[romantikismo]] (''[[Antaŭromantikismo]]'').
Precipe la juna generacio batalis kontraŭ la dekadencan [[nobelaro|aristokration]]. La verkoj estas tiukaŭze tre politika. La poetoj de la Sturm und Drang remalkovris la naturon kaj la naturfenomenojn. Eminentaj poetoj de la movado estis la juna [[Johann Wolfgang von Goethe]] kaj la juna [[Friedrich Schiller]].
 
Oni konsideris, ke la filozofo [[Johann Georg Hamann|Johann Georg Haman]] reprezentas la ideologion de la "Sturm und Drang", kaj la eminentaj poetoj kaj gravaj subtenantoj de la movado estis [[Johann Wolfgang von Goethe]] kaj [[Friedrich Schiller]] kvankam ili poste distanciĝis de la movado, tiel komencante tion, kio poste nomiĝus [[Vajmara klasikismo]].
 
La poetoj sekvis tri [[idealo]]jn:
 
* la politika [[libereco]]
* l’individua [[libereco]]
* l’artisma [[libereco]]
 
La pli grava literatura esprimo estis la revolucia [[dramo]] en esprimplena [[prozo]] (Schiller). La [[liriko]] estis amata en forma de travivaĵo-liriko (Goethe). La [[romano]] ne estis multe disvastiĝinta, malgraŭ tio la letera romano ''Die Leiden des jungen Werther'' (trad. ''La suferoj de la juna Werther'', 1774) de Goethe fariĝis nekomparebla sukcesego.
 
La Sturm und Drang esprimiĝis per tio, ke forta kaj libera esprimo ricevis al personaj subjektivaj sentoj, kaj precipe al ekstremaj emocioj, kiel kontraŭreago al la restrikta [[raciismo]] de la [[klerismo]] kaj similaj estetikaj movadoj.
 
== Vidu ankaŭ ==