Kiel registrite je 10:50, 24 feb. 2021 redakti 213.127.197.254 (diskuto) →‎En Esperanto aperis ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 18:14, 14 maj. 2021 redakti malfari 67.69.69.232 (diskuto) ortografio Etikedo: Vida redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 19: Post la publikigo de la [[romano]] la verkiston trafis profunda [[krizo]], kiu daŭris ĝis [[1922]] kaj interrompiĝis nur per la verkado de la ''DuinajElegioj'' . Tiu ĉi poemciklo ŝuldas sian nomon al la restado de Rilke en la kastelo Duino ( apud [[Triesto\|Triesto)]] de grafino [[Marie von Thurn und Taxis]] de oktobro [[1911]] ĝis majo [[1912]]. La [[Unua mondmilito\|Unuan Mondmiliton]] Rilke trapasis sendamaĝe, ĉar li finfine ne devis komenci la ~~planita~~planitan ~~milit~~militservon ~~servo nkaj~~kaj laboris en la [[Vieno\|Viena]] militarkivo. En la jaro 1916 li post duonjara militservo povis forlasi la armeon. La tempon poste li pasigis ĉefe en [[Munkeno]] kaj en la [[Vestfalio\|Vestfalia]] [[bieno]] Möckel, apartenanta al [[Hertha König]]. Tiujn jarojn karakterizis granda maltrankvilo kaj denove montriĝis la nekapablo de Rilke, vivteni proksimajn kaj konstantajn (am-)rilatojn. En la jaroj [[1919]] kaj [[1920]] Rilke entreprenis plurajn prelegvojaĝojn al [[Svislando]]. Per l helpo de [[mecenato]] li finfine trovis konstantan loĝadejon en la [[kastelo]] de Muzot, en [[Veyras VS\|Veyras]] apud [[Sierre]] en la [[kantono]] [[Wallis]]. Ĉi tie dum lasta intensa verkadoperiodo en la printempo de [[1922]] estiĝis la kvina ĝis deka de la ''Duinaj Elegioj'', kaj krome la poemciklo ''Sonetoj alOrfeo''.

Rainer Maria Rilke: Malsamoj inter versioj