Martiriĝo kristana: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 24:
 
==== Teologia evoluo ====
{{Quotecitaĵo|Christus in martyre est|(Kristo ĉiam en martiriĝo) (Tertulliano, De Pudicitia, 22}}
Por la kristano la maritiriĝo estas evento neekskludebla ene de sia kredo. La [[1-a epistolo de Johano]] recitas ke ''“... ĉar li demetis sian vivon pro ni; kaj ni devus demeti nian vivon pro la fratoj”''. Laŭ la unuaj kristanoj martiriĝe elspezi sian vivon estis la precipa maniero reciproki al Jesuo la fakton ke li elspezis sian vivon por ili. Sankta [[Ignaco el Antioĥio]] atingis tian ardon ke mem puŝis ke la kristanoj ne propetu pri li ĉe la imperiestro, sed konsentu lian mortiriĝon. En diversaj “passiones” la martiro iras spontanee al la ofero eĉ kiam li havis la eblon ĝin eviti. Tamen, tiu puŝiĝo, krom la akceptado de la altrudita evento, al martiriĝo ne trovis ĉiam konsenton ĉe la regantoj de la eklezio.