Unesko-Rezolucio 23C/11.11 de Sofio pri Esperanto 1985: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 2:
'''Unesko Rezolucio 23C/11.11''' estas rezolucio pri [[Esperanto]], akceptita de la [[Unesko#Ĝenerala_Konferenco|Ĝenerala Konferenco de Unesko]] dum ĝia 23-a sesio en [[Sofio]], [[Bulgario]], en la jaro [[1985]].
 
La ĉefa aganto de tiu sukceso estis [[Tibor Sekelj]]. Nome de [[UEA]] li renkontiĝis kaj diskutis kun plurdeko da ŝtatprezidantoj, ministroj kaj diversnivelaj diplomatoj dum siaj 4 partoprenoj en UNESKO-konferencoj kaj plej multe en 1984 kaj 1985. Li unue sukcesis persvadi la [[Jugoslavio|jugoslavian]] registaron proponi tiun rezolucion al la Ĝenerala Konferenco de UNESKO en Sofio, kaj kunlabori kun aliaj esperantistoj por persvadi registarojn de [[Ĉinio]], [[Bulgario]], [[Hungario]], [[Pollando]], [[San Marino]] kaj [[Kostariko]] subteni la rezolucion, vizitante dum kelkaj monatoj ambasadojn de tiuj 7ses aliaj landoj. Li sukcesis konvinki ilin, ke ili proponu al siaj registaroj, ke tiuj akceptu subteni la rezolucion kaj fine en Sofio mem li varbis inter delegacioj de plurdeklandoj por jese voĉdoni pri la rezolucio, kiu efektive estis akceptita.
 
[[File:2012-13 Beye kun Mirejo.jpg|thumb|Meissa BEYE estis konsilanto de UNESKO en Sofio en 1985. Dekstre [[Mireille Grosjean]]]]