Pindaro: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
reverko
eNeniu resumo de redakto
Linio 1:
[[Dosiero:Pindar statue.jpg|eta|Busto de Pindaro.]]
'''Pindaro''' ([[antikva greka lingvo|greke]]: PindarosPindaro ''Πίνδαρος''), naskiĝinta en 522 aŭ 518 a.K., en [[Kinoskefalo]] (''Κυνός κεφαλαί'') ĉe Tebo ([[antikva greka lingvo|greke]]: Θῆβαι, lat. ''Thebae'', [[novgreka lingvo|novgreke:Θήβα ''Thiva'']]), mortinta mallonge post 445 a.K., estis [[helenoj|helena]] [[poeto]] kiu nombriĝas al la [[Kanono de la naŭ lirikistoj]].
 
== La poeto de mito kaj aristokrataro ==
En lia poezio lia familia tradicio elstaras, kaj la fakto ke lia patro apartenis al la [[Aristokratio|aristokrataro]] dum lia patrino apartenis al malalta klaso, influis iujn el liaj lirikaj verkado kaj karaktero. PindarosPindaro situiĝis en kortegoj de regantoj kaj en la kompanio de la aristokratoj. Fakte li estis aristokrato kore kaj anime kaj konservis la titolojn de la familio kaj ĝiajn simbolojn ĝis sankta angoro. [[Aleksandro la 1-a (Makedonio)|Aleksandro la 1-a de Makedonio]] invitis lin al sia kortego kaj Pindaroli komponis laŭdan kanton honore al li. Kompense, ĉi tiu reganto kompatis lalian domon de Pindaros en [[Tebo (Grekio)|Tebo]] kaj nek detruis nek prirabis sian havaĵon, kiel li faris al la aliaj konstruaĵoj en ĉi tiu urbo.
 
== Artisto de liriko ==
Laŭ legendo, PindarosPindaro estis pikita de abelo en sia buŝo dum siaj infanaj jaroj, tiel fariĝis poeto, kiu servis tiel dolĉan kiel mielo. PindarosPindaro estas konsiderata unu el la ĉefaj poetoj en lirika oralora poezio en antikva Grekio. Liaj kantoj elstaras en la kompleteco de formo kaj beleco de la sonoj. PindarosLi ofte teksas mitologion en ĉiujn siajn verkojn. Li estas artisto uzanta aŭdacajn metaforojn kaj priskribojn. PindarosVerŝajne li studis muzikon kaj muzikilojn, precipe "[[Auloso]]" (la dukana fluto). Lia muzika lerteco elstaras en liaj verkoj, kaj en la kunteksto kaj enhavo kaj [[Ritmo (muziko)|ritmo]].
 
== Olimpiaj odoj ==
Aparte konataj estas la "[[odo]]" (kanto kantita en ĥoro aŭ solo akompanata de muzikaj instrumentoj), kiujn li komponis, kaj honore al la venkoj de aristokratoj en bataloj kaj honore al venkintoj en sportaj konkursoj, [[Olimpio]], [[Delfo]], Nemea kaj [[Korinto]]. El ĉi tiu kantoteksto, kaj precipe el "La odoj olimpikaj", riĉa, varia kaj bunta bildigo aperas pri la sportaj ludoj: la atletoj, la trejnistoj, la trejnado, la konkursaj disciplinoj, la juĝado, la publiko, la premioj, la [[Delikto|delikteco]] kaj pli. Liaj kantoj verŝas interesan historian lumon pri la temo pri korpokulturo kaj Olimpikoj en antikva Grekio.
 
Granda parto de lia verko perdiĝis kaj tio, kio postrestis, troviĝas en la granda [[biblioteko de Aleksandrio]] kaj citaĵoj de aliaj poetoj. LaLia verkojverkaro dekaj Pindarosstilo multe influis la romian poezion.
 
Istmajn odojn liajn kun komentado eldonis [[Erich Thummer]].