Monaĥejo Marienstern: Malsamoj inter versioj

Abolicio dum [[Reformacio]] mire ne okazis, dume la Altzella-monaĥejo ja malaperis. La abato de Neuzelle kaj la dekano de [[Bautzen]] volis gajni kontrolon pri la Marienstern-klostro. Je la fino de la 16a kaj la komenco de la 17a jarcentoj vizitis la abatoj de la bohemiaj klostroj en [[Strahov]] kaj [[prago|Prago-Zbraslav]] la cistercianinojn. Dum la [[Tridekjara milito]] la [[svedoj]] marodis surloke kaj la frokulinoj devis fugi je Bledzew ([[Distrikto Międzyrzecz]]). Ekde 1635 Luzaco regitis fare de la [[protestantismo|protestantismaj]] saksiaj princelektistoj kiuj garantiis la netuŝon de ĉiuj propraĵoj. Post la tronpreno en Polujo fare de princelektisto Frederiko Aŭgusto la 1-a kaj konvertiĝo je katolikismo iĝis intimaj rilatoj inter la klostro kaj la princelektista kortego. Dum la Granda norda milito la monaĥinoj fuĝis je [[Litoměřice]]. Post reveno ilia faritis inter 1716 kaj 1732 alikonstruo baroka.

 

 

En 1923 okazis ĉe Klostro Marienstern la unua sinodo de la renaskiĝinta Diocezo [[Meißen]]. Je la komenco de la [[nazioj|nazia]] regado fermitis la lernejo kaj dummilite alvenis gastigotaj forpelitoj el [[Besarabio]]. En 1945 kelkaj monaĥinoj fuĝis je [[Osek]]. Post 1945 la havaĵoj klostraj venis sub la observadon de la episkopo de Meißen; la bierfarejo devis fermiĝi. En 1973 malfermitis centro pri handikapitaj knabinoj. Restaŭrado de la tuto iĝis inter 1966 kaj 1998.