Hamidaj masakroj: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Ethnicturkey1911.jpg estas anstataŭigita per [[commons:Image:The_Historical_Atlas,_1911_–_Distribution_of_Races_in_the_Balkan_Peninsula_and_Asia_Minor.jpg|The_Historical_Atlas,_1911_–_Distribution_of_Races_in_the_Bal |
|||
Linio 9:
== Fono ==
{{Ĉefartikolo|Armena Genocido}}
[[Dosiero:
La origino de la malamikeco kontraŭ armenoj kuŝis en la ĉiam pli malforta pozicio, en kiu la [[Otomana Imperio]] trovis sin en la lasta kvarono de la [[19-a jarcento]]. La fino de la otomana regado super [[Balkana duoninsulo|Balkanio]] estis enkondukita de epoko de [[eŭropa naciismo]] kaj insisto pri [[Rajto de memdetermino|memdeterminado]] de multaj teritorioj longe tenitaj sub la otomana regado. La armenoj de la imperio, kiuj estis longe konsiderataj kiel duarangaj civitanoj, komenciĝis meze de la [[1860-aj jaroj]] kaj fruaj 1870-aj jaroj por peti civilajn reformojn kaj pli bonan traktadon de la registaro. Ili premis por ĉesigi la uzurpon de tero, "la prirabado kaj murdo en armenaj urboj fare de [[kurdoj]] kaj [[cirkasianoj]], neregulaĵoj dum imposto, krima konduto de registaraj funkciuloj kaj la rifuzo akcepti kristanojn kiel atestantojn en procesoj."<ref name=dadrian>Dadrian. ''The History of the Armenian Genocide'', p. 155.</ref> La petoj estis ignoritaj de la centra registaro. Kiam naskiĝanta naciismo disvastiĝis inter la [[Orienta Armenio|armenoj de Anatolio]], inkluzive de postuloj por egalaj rajtoj kaj premo por aŭtonomio, la otomana estraro kredis, ke la islama karaktero de la imperio kaj eĉ ĝia sama ekzisto estis minacataj.<ref>Nalbandian, Louise (1963). ''The Armenian Revolutionary Movement: The Development of Armenian Political Parties through the Nineteenth Century''. Berkeley: University of California Press.</ref>
| |||
